Syp Wynia die vlijmscherpe kritiek levert op 'het kneiterlinkse college' van gemeente Amsterdam, altijd leuk! Reden voor zijn column is het in opdracht van burgemeester Halsema geschreven rapport over 'Europa's drugshoofdstad Amsterdam'.
Voor Wynia springt er één zin over het lakse Amsterdamse drugsbeleid uit:
“Dat was in de jaren ’90 al het geval. Men vindt handhaving rechts en daarom wordt het verwaarloosd. Maar handhaven doe je voor de kwetsbaren.”
Wynia laat zien hoe links beleid eigenlijk rechtstreeks in het gezicht van de linkse idealisten ontploft. Zo hebben de 'kwetsbaren' het meeste last van Amsterdamse parkeertarieven, zijn de situatie met AEB en de huidige stand van de huizenmarkt onhoudbaar vanwege linkse idealen en gaat de gemeente gebukt onder tal van linkse experimenten die keer op keer averechts blijken te werken.
Wat verder allang duidelijk is maar in zijn column nog maar eens pijnlijk duidelijk wordt onderstreept, is het feit dat al die falende symboolpolitiek niet heeft geleid tot enig inzicht. De linkse ezel lijkt zich keer op keer aan dezelfde steen te blijven stoten 'want dit keer zou het wel eens kunnen lukken'. En alsof dat nog niet erg genoeg is heeft Amsterdam ook nog eens te maken met een extra laagje identiteitspolitiek, de crème de la crème van de symboolpolitiek, die links er net zo hard van langs probeert te geven als rechts Nederland.
Als je dat zo allemaal leest vraag je je toch af wanneer ze het daar in Amsterdam een keer écht doorkrijgen dat symboolpolitiek vanuit links weinig zoden aan de dijk zet en het tijd wordt voor wat nieuws. En dat hoeft niet eens direct een rechtse partij te zijn, een linkse partij met realiteitszin zou ook al een hele verademing zijn.