Hans Roodenburg besteedde er vanochtend op de Dagelijkse Standaard al aandacht aan. De website van de Frankfurter Allgemeine Zeitung kwam op de laatste dag van het oude jaar met een artikel waarin een scenario werd opgetekend hoe er eventueel met de euro kan worden afgerekend. De conclusie was dat het (uiteraard) een kostbare zaak zou worden, maar dat het te doen is. Waarop Roodenburg (uiteraard) met de oproep kwam de muntunie op te doeken.
Op zichzelf is het goed dat over het ondenkbare wordt nagedacht, al was het maar omdat het ondenkbare vaak helemaal niet zo ondenkbaar is en de houdbaarheid van muntunies in het verleden beperkt is gebleken (hoewel een levensduur van tien jaar wel erg kort is). De invoering van de euro heeft tien jaar in beslag genomen, maar het opdoeken ervan moet snel en onverwacht gebeuren, anders sleuren de financiële markten alle partijen in de afgrond mee. Wie dat even tot zich door laat dringen, ziet meteen de onmogelijkheid van zo'n 'gecontroleerd' afscheid van de euro in. Het is praktisch uitgesloten dat de Europese leiders door een snel en daadkrachtig afscheid van de euro de markten te slim af kunnen zijn. Dat veronderstelt van de Europese leiders een eensgezindheid die in deze kwestie per definitie onmogelijk is, en een stiekemdoenerij die alle coups die in het verleden hebben plaatsgehad in de schaduw stelt. De FAZ laat zelf al weten dat zo'n actie in een weekend moet plaatsvinden, liefst het paasweekend, want dan hebben degenen die deze Nacht und Nebel-actie moeten uitvoeren nog een dagje extra nazorg die op de kruisiging van de euro volgt. In het FAZ-scenario wordt overigens een mogelijk vertrek van Griekenland uit de muntunie al 'te riskant' genoemd. Waarom het opdoeken van de hele euro dan wel zou kunnen en niet een nog veel groter gevoel van verraad zou oproepen, wordt niet echt uitgelegd. Mogelijk omdat hier alleen economen aan het rekenen zijn geslagen. Zij kijken alleen naar kosten en baten en naar de mogelijke horrorscenario's op de markten. Hoe de Zuid-Europese staten, die (uiteraard) het haasje zijn, zullen reageren, blijft verder buiten de berekeningen. Dat is blijkbaar niet ons Noord-Europese pakkie aan. Ook het vertrouwensverlies van Duitsland, dat zestig jaar naoorlogse buitenlandse politiek in een paasweekend verloochent, telt niet mee. Hoe kortzichtig kun je zijn?
Veel critici van de euro beklagen zich aanhoudend over het gebrek aan democratie binnen de EU, die vaak als het monster van de EUSSR wordt aangeduid (er wordt ook wel fijnzinnig over 'eurofascisten' gesproken, door reageerders, niet door Roodenburg, die juist altijd erg zakelijk blijft, maar daardoor extra giftig is). Maar waar over de invoering van de euro die tien jaar duurde nog uitvoerig debat is gevoerd, in de parlementen en onder deskundigen (niet onder het volk, dat sliep toen nog), is dat bij het opdoeken van de muntunie totaal onmogelijk. Dat moet stiekem en snel gaan, om de markten en ook het bedrijfsleven en alle Zuid-Europese landen te slim af te zijn. Dat is niet alleen utopisch, maar zet iedereen bewust op het verkeerde been, veel erger en opzettelijker dan bankpresidenten als Nout Wellink die ook weleens een leugentje om bestwil moesten plegen ooit hebben gedaan. Denk even in wat dat voor Noord-Europeanen met bezittingen, bedrijven en/of zakenpartners in Zuid-Europa betekent. Die zijn vervolgens aan de heidenen (en de communisten) overgeleverd, want nationalisaties en anderssoortige onteigeningen zullen een natuurlijke reactie zijn, en als de joden daar niet de schuld van krijgen, dan zijn het wel de Duitsers.
Al het kwaad bloed dat hiermee wordt gezet, niet alleen in Zuid-Europa maar ook bij ons, moet op zich al genoeg zijn om zo'n coup te ontraden. Al diegenen op deze site die zich maar geen gewelddagige conflicten of burgeroorlogen in Europa kunnen voorstellen (dat doen wij niet meer, wij hebben ons lesje tot vervelens toe geleerd), of die afdoen als bangmakerij van de Europese elites, vinden de contouren daarvan in dit met instemming van Hans Roodenburg aangehaalde uitstapscenario. Zo wordt de euro inderdaad een teuro. Ik denk dat ze dat bij de FAZ heel goed inzien. Uiteraard is er een alternatief voor de euro en uiteraard kan de muntunie uit elkaar vallen. Maar het is en blijft een lijdensweg die verstandige en berekenbare mensen niet moeten willen gaan. Ook niet op een goede vrijdag voor een lang paasweekend als iedereen aan meer verheven dingen denkt en de haan op de avond ervoor drie keer heeft gekraaid.