Steeds meer jongerenpartijen: studenten willen de politiek in, doe maar gewoon niet
Jongeren die de politiek in willen: liever niet. Toch komen er meer en meer jongerenpartijen die de belangen van jongeren willen vertegenwoordigen. Een nieuwe vorm van cliëntelisme. Geen idee verder van een ideologische diepgang of politiek-filosofisch fundament. Daarnaast nog te jong om echt iets van het leven ervaren te hebben.
Hoewel het tiental lokale jongerenpartijen misschien schril afsteekt tegen de in totaal 388 Nederlandse gemeenten, is het wel logisch dat jongeren zich mengen in de gemeentelijke politiek, vindt Marcel Boogers. Hij doet aan de Universiteit Twente onderzoek naar lokaal bestuur. "Jongeren hebben bijzondere belangen, zeker nu bijvoorbeeld een thema als huisvesting lokaal steeds belangrijker wordt. De jongeren vinden dan echt andere dingen belangrijk dan gezinnen of ouderen."
Ik hoef nog geen eens in te gaan op de onervarenheid van de jongeren in het leven. Het hele idee van belangen vertegenwoordigen van specifieke leeftijdsgroepen of sociale groepen in de samenleving is een gevaarlijk concept. Het zet groepen, letterlijk, tegen elkaar op in de Tweede Kamer. Het gaat niet meer om een levensvisie, maar om materialistische belangen en een wij-zij houding.
We hebben partijen nodig met een holistische visie op de samenleving. Partijen die niet kijken naar specifieke belangen, maar vanuit ideeën en een visie proberen om de samenleving positief te veranderen. Deze vorm van cliëntelisme heeft niets te maken met de leefbaarheid van het land, maar heeft te maken met het zo veel mogelijk binnenhalen van kapitaal en voordelen voor de groep die je vertegenwoordigt. Of het nu 50plus is, DENK, of een jongerenpartij, ze hebben allemaal te maken met een bepaalde vorm van cliëntelisme en identiteitspolitiek. Walgelijk.
