Marijnissen (SP) eist aanpassingen klimaatakkoord: ontstaan 'eco-elite' dreigt

De huidige plannen komen vooral handige 'subsidie-ondernemers' en het grote bedrijfsleven ten goede, zo luidt kritiek. In grote consortia en in de schaduwen van de supranationale bureaucratie schrijven zij subsidie-aanvragen, terwijl de lasten van het klimaatakkoord door Jan Modaal worden opgehoest. Op initiatief van het Kamerlid Beckerman (SP) werd een 'klimaatrechtvaardigheidscongres' georganiseerd. De insteek van de SP: de klimaatplannen aanpassen zodat de lasten 'eerlijk worden verdeeld'.

Het is een goed plan de klimaatakkoorden eens onder de loep te nemen. Al is het enkel en alleen om ervoor zorg te dragen dat de rekening niet bij de gemiddelde burger komt te liggen. In tegenstelling tot het bedrijfsleven bezitten de armen geen invloedrijke lobby-organisaties in Den Haag. Ze schrijven geen de subsidie-aanvragen en ontvangen ook niet de miljoenen voor het implementeren van de klimaatplannen, maar betalen doen ze wel. Met het klimaatrechtvaardigheidscongres toont de SP zicht trouw aan haar 'linkse taakstelling' binnen onze nationale democratie. En de kritiek op de klimaatplannen is volkomen terecht.

Het klimaatakkoord biedt veel kansen voor het bedrijfsleven, want subsidie. Ook nieuwe regelgeving biedt kansen waarmee nieuwe concurrenten kunnen worden uitgeschakeld vóórdat ze de markt betreden. Subsidies voor het plaatsen van windparken belandden in de Duitse metaalindustrie. Maar ook de transitie van de automarkt van fossiele brandstoffen laat zien op welke wijze het klimaatakkoord 'onrechtvaardig' is. Zo plaatste Shell onlangs een aantal oplaadpunten voor waterstofauto's. Hiervoor ontving het bedrijf financiering van de Rijksoverheid en de Europese Unie waardoor zij zich gesubsidieerd kon inkopen op de planmatige transitie van de automarkt. Een mooi moment voor het voetvolk op de vrijdagmiddagborrel in London, want marketingtechnisch waren de persberichten ongetwijfeld een groot succes: 'Kijk ons eens duurzaam zijn!'

De huidige plannen kosten de burger veel geld, maar de baten komen dus niet altijd terecht op de plekken waar het nodig is. Daarmee is het Klimaatakkoord in potentie het grootste legale corruptieschandaal dat zich in de internationale politiek manifesteert. Een globale ongekozen bureaucratie bedenkt wel even hoe wij klimaatverandering moeten aanpakken. Niet-verkozen en met minimale democratische legitimiteit ontwerpen zij plannen en de rest van de wereld moet het maar slikken. Dit gaat vooral pijn doen in Europa omdat ontwikkelingslanden vallen onder een specifieke clausule waardoor zij de energietransitie kunnen uitstellen. Waardoor de Nederlandse concurrentiepositie tegenover deze ontwikkelingslanden in gevaar komt. Ook China trekt zich niets aan van de plannen. Daarmee zijn de Nederlandse plannen de facto impactloos in termen van 'klimaatverandering'.

Hoe kan het dan toch dat dit allemaal zo 'shady' overkomt? Dreigt er een 'eco-elite' te ontstaan als we niet oppassen? Bedenk dat Nederland niet alleen wordt bestuurd door Den Haag, maar supranationale organisaties hebben in samenhang met met ons 'internationale rechtssysteem' grote invloed op het beleid en de plannen van het kabinet. De Verenigde Naties bieden momenteel het kader van het Klimaatakkoord van Parijs en een deel van dat akkoord zien we dan ook terug in het ontwerp van de Sustainable Development Goals (SDG's). Het gehele proces van het ontwikkelen van deze zogenaamde SDG's was natuurlijk ook zo ondemocratisch als u zich maar kunt voorstellen. De invulling van specifieke doelstellingen geschiedt grotendeels op nationaal niveau, maar vergeet niet dat in Den Haag voldoende lobby-organisaties actief zijn om de 'klimaatmiljarden' te vangen. Heeft u uw Tender Proposal al verstuurd?

"Er was eens een politicus die beloofde de armoede te bestrijden. Maar, de armoede nam toe. Toen besloot hij te vechten tegen klimaatverandering. Maar verloor zijn baan."