Gerri Eickhof was verbaasd dat de 'racistische hoogleraar' Piet Emmer werd aangehaald in een artikel bij de NOS. Nou Gerri, deze 'racistische' man is toevallig wel dé historicus wat betreft de Nederlandse slavernij en slavenhandel. Zijn standaardwerk over de Nederlandse slavenhandel is een van de meest complete werken in de Nederlandse geschiedschrijving over dit onderwerp. Professor Emmer pikt deze lasterende terminologie van Eickhof niet en eist excuses, en gaat misschien zelfs aangifte doen! Al jaren nuanceert Emmer de opvattingen van radicale figuren in het slavernijdebat. Dit vanwege de simpele reden dat deze vaak gewoon compleet onzinnig zijn en niet waarheidsgetrouw. Vanwege deze houding is Emmer een mikpunt van de BLM-lobby, ze doen alles om hem zwart te maken. En Gerri Eickhof doet hier leuk aan mee.
Het racismeverwijt van Eickhof doet pijn aldus Emmer, die zich geraakt voelt door deze opmerking.
„Ik kan u zeggen, dat ik me heel erg alleen voelde. Met het verwijt van racisme diskwalificeert hij mij. Je zegt zo dat iemand er niet meer toe doet, je maakt hem monddood.”
Dat Emmer vanuit de BLM-hoek wordt aangevallen laat hem koud, dat zijn immers toch maar wat activisten. Maar dat een NOS-journalist hem nu ook al lastert. Tsja, dat doet pijn. Emmer wordt nu ook al een tijdje vanuit de academisch-activistische hoek aangevallen, want deze deugende academici zijn niet blij met feiten. Hun relativistische houding maakt natuurlijk ieder debat kapot, iets wat Emmer doet denken aan de jaren '60.
„In Nijmegen bijvoorbeeld werd toen Karl Marx onderwezen. Marx heeft afgedaan, maar opnieuw leeft het idee dat er onderdrukkers zijn waartegen je in verzet moet gaan. Het gaat dan niet meer over arbeiders, want die hebben het nog nooit zo goed gehad. Nu worden allerlei achtergestelde groepen onder de loep genomen en de soms schandalige behandeling uit het verre verleden wordt gezien als verklaring voor het heden. Zo heeft de gevaarlijkste vorm van racisme, het antisemitisme, niets met huidskleur, koloniën of slavernij te maken.”
Gelukkig blijft Emmer trouw aan de wetenschap en dus de werkelijkheid, hij blijft gewoon stug doorgaan.
„Dit was altijd al een controversieel onderwerp, maar na de oorlog is heel veel onderzoek gedaan. Bijvoorbeeld naar het aantal verhandelde slaven. De schattingen liepen ooit uiteen van 800.0000 tot 60 miljoen, inmiddels staat vast dat het er iets meer dan 11 miljoen waren. Er is dus wel degelijk over de meeste aspecten van slavenhandel een wetenschappelijke consensus. Als historici zich lenen voor activisme en alsmaar toegeven aan de politieke eisen van vandaag de dag, keert dat zich op een gegeven moment tegen ons.”
