Dat de overheid Shell zo de duimschroeven aandraait dat de multinational straks eigenlijk geen keuze heeft dan Nederland te verlaten, is een teken aan de wand, schrijft econoom Frits Bosch. De 'duurzaamheidsgekte,' zoals hij dat noemt, breekt het land vakkundig af: "Schaft ook Nederland zich af? Het antwoord is driewerf: “ja”!" Als we naar Vlissingen rijden horen we gejuich steeds harder klinken. Het komt vanuit Engeland. Ze maken zich daar zo vrolijk over hun vertrek uit die rampenclub, de EU. De Britse economische groei ligt met 5,5% ruim 2,5% boven die van Nederland, en 1,5% boven de economische groei van de EU. Ze zijn verlost van het dwangmatige geouwedeur van Duits afdankertje Ursula von der Leyen, Nederlandse bemoeial Frans Timmermans en de Belgische betweter Guy Verhofstadt, en al die andere opvreters van dit megakostbare carrousel. Wat een zegen!
Inmiddels heeft Boris Johnson aan Ben van Beurden, CEO Shell, laten weten dat hij van harte welkom is het Haagse hoofdkantoor naar Londen te verplaatsen, zonder inmenging van idiote rechters. Circa twintig Nederlandse
multinationals overwegen hetzelfde. De waanzin in Nederland zal alsmaar toenemen, dat begrijpen zij ook wel. In Nederland is er werkelijk niemand die een tweede gedachte wijdt aan wat dit voor de werkgelegenheid kost in een gigantisch neerwaarts multipliereffect.
Uit alle hoeken en gaten komen bullshitartikelen van lieden van overheidsgesubsidieerde instellingen die hun vrijblijvende duurzaamheidsreligie de ruimte in toeteren. Ze hebben nog nooit in een bedrijf gewerkt en weten niet wat “tucht van de markt” betekent in een killing competition. Het interesseert ze geen biet.
Ed Nijpels (VVD) gaat in de hosanna voorop. De onbedaarlijke duurzaamheidsgekte van deze mislukte politicus kent geen grenzen. Ingrid Thijssen, chef VNO NCW, put zich uit in wollige teksten om te verhullen dat ze een en al woke is en geheel achter de D66-rechters staat, haar partijgenoten. Thijssen is vol van inclusie, quota, duurzaamheid, dwang. Wat een geweldige keuze is zij geweest voor het bedrijfsleven! En wat vindt onze liberale premier hiervan? Niets. Hij is met zijn positie bezig. En verantwoordelijkheid ontlopen: daar is hij goed in. Onder zijn bezielende leiding is de dwang, de onvrijheid, steeds groter geworden.
Een oproep van de redactie: door de coronacrisis heeft DDS het, net als veel andere websites, ontzettend lastig. Wij willen alles gratis leesbaar houden voor iedereen, waardoor we voor onze inkomsten afhankelijk zijn van reclame. Maar bedrijven hebben financiële zorgen, en hebben dus niet veel te makken. Daar merken wij de gevolgen ook van. Vandaar onze omroep aan u, onze lezers: steun ons alsjeblieft! Via het betrouwbare Nederlandse BackMe-systeem kunt u maandelijks óf eenmalig doneren. Doe dat alstublieft, en help DDS in de lucht te blijven! De multinationals staan helemaal alleen. Hun belangen en die van hun werknemers, afnemers en toeleveranciers tellen volstrekt niet mee. Daar heeft niemand het over. Wat betekent dit voor Nederland? Als dit balletje verder gaat rollen voorspel ik u: down the drain! Nederland wordt door overheid en rechters dichtgetimmerd in sociaal, cultureel, economisch, financieel en duurzaamheid opzicht. Woke krijgt steeds meer de overhand. Ik schreef het boek ‘Schaft ook Nederland zich af?”. Het antwoord is driewerf: “ja”!