Samsom, de volgende circusact?
Nou, de PvdA weer blij. Ze hebben een fractievoorzitter. Onwillekeurig vraag ik me af: hoe lang zou het gaan duren voordat ook deze het veld moet ruimen?
Een partijcongres waarop iedereen blij is, zelfs de verliezers zich kunnen vinden in de uiteindelijke keuze en iedereen geeft Lutz Jacobi een schouderklopje omdat we haar zo schattig vinden. De televisiebeelden spraken boekdelen: wie het waagt hier de vrede te verstoren, die wordt gekielhaald in één van de Amsterdamse grachten.
De PvdA leek er eventjes behoefte aan te hebben om te doen alsof alles koek en ei was in de partijgelederen. Om nog eventjes dat gevoel te ervaren dat ze ertoe doen, dat de sociaal-democraten een sterke volkspartij vormen die straks de volgende premier mag leveren. Ja, inderdaad ja, het Kabinet-Samsom I (PvdA, CDA, SP) mag zich alvast gaan warmlopen in de coulissen, want door de 'stevige oppositie' van de premier-in-spé zal de rechtse geur van bezuinigen en - brr - kapitalisme worden verdreven. Lang leve de Eeuwige Leider Diederik Samsom!
Als ik nu weer in m'n vingers knipt ontwaakt u uit deze boze nachtmerrie. Knip!
Want wat is de werkelijkheid? De PvdA is een tot op het bot verdeelde partij. Er lopen door de hele club scheidslijnen die de partij opdelen in allerlei fracties. Clans, zo u wilt. Allereerst is er de religieuze scheidslijn: aan de ene kant moslims die bijkans voor een haast fundamentalistische erkenning en knieval voor de islam pleiten, aan de andere kant orthodoxe atheïsten die stukje bij beetje aan de vrijheid van godsdienst willen knabbelen. Dan heb je nog de politieke richtingenstrijd: je hebt een linkervleugel die de taak van de SP wil overnemen, en een rechtervleugel die liever D66 naäapt. Verder nog in de partij: een feministische beweging, het restant van het ooit zo grote vakbondimperium, een uitgebreid ambtenarenkorps, kleurloze lieden die met alle winden meewaaien, en verder heel veel baantjesjagers.
Job Cohen struikelde na z'n aantreden als 'verlosser van Nederland' al snel, toen 'ie zelf aan het roer mocht staan. Sure, Diederik Samsom is verbaal een stuk begaafder, behoeft ongetwijfeld geen bijles over de prijs van brood (Samsom woont wél gewoon in een rijtjeshuis - ik ben hem ooit nog tegengekomen bij de snackbar waar 'ie een fastfoodmaaltijd ophaalde voor z'n gezin) en komt niet over als een ouwe theedrinker, maar toch. De PvdA is qua opbouw en verschillendheid onder de leden een waar monster. Je doet het al snel niet goed, ook als je bijnaam niet luidt 'de Hakkelaar.'
De inmiddels met hangende pootjes naar z'n villa teruggekeerde Cohen was uiteindelijk niet veel meer dan een circusact - niemand kon 'm meer serieus nemen. Dat lag niet alleen aan z'n gestuntel, ook aan dat wiebelende schip waarvan hij geacht werd kapitein te zijn. Samsom mag in deze woelige tijden het roer overnemen. Maar of hij dan wel de gedroomde leider is? Ik vraag het me af.
