Emile Roemer is een ambitieuze man: hij wil maar wat graag premier worden. De rillingen lopen me nu al over de rug. Een Nederlandse versie van Mao aan de macht?
Iedereen weet dat Roemer een ambitieuze man is. Welke politicus is dat niet?
Alleen is het een beetje vervelend dat hij zijn grenzeloze ambitie koppelt aan groeiende populariteit en, vooral, een marxistische ideologie. Als zo'n figuur het voor het zeggen krijgt in Nederland kunnen we ons bankroet nu al wel aanvragen. Dat scheelt in ieder geval een hoop gedoe en tijd.
De SP is in sommige peilingen de grootste partij. 'Als de SP de grootste wordt, moet je verantwoordelijkheid nemen', zei Roemer. Hij kan zich voorstellen dat Diederik Samsom niet onder hem vicepremier zou willen worden.
Roemer heeft ook de neiging fractieleider in de Tweede Kamer te blijven als zijn partij niet als grootste tot een kabinet zou toetreden, maar niet de premier zou leveren.
Zoals Frank vanochtend al schreef is het allemaal nogal vermakelijk. Premier Roemer? Van de SP? Wie wil er dan samenwerken met die partij?
Een paar jaar geleden was dat een goede vraag geweest. Ik ben alleen bang dat de zaken er dit keer wat anders voor staan. De PvdA en GroenLinks zijn zich aan het heroriënteren. Met name die eerste lijkt werkelijk te radicaliseren - met dank aan Diederik Samsom.
Ik kan me voorstellen dat PvdA'ers nu minder vijandig tegenover een mogelijk monsterverbond met de SP staan, ja, zelfs als dat inhoudt dat de laatste de premier levert. Samsom zal dan ongetwijfeld geen zitting nemen in het kabinet, maar ach, hij kan genoeg schade aanrichten in de Kamer.
En vertel mij eens: wat zijn de alternatieven? Als we de peilingen serieus nemen blijven er steeds minder mogelijkheden over. Paars Plus? Lastig, lastig. Kunduz? Ook lastig, en vijf partijen? Beetje veel.
Als de SP de grootste wordt zullen andere linkse leiders water bij de wijn moeten doen. Je kunt niet de verkiezingen op grootse wijze winnen en vervolgens buitenspel gezet worden. Nou ja, dat kan wel, maar kiezers zullen dat niet zomaar accepteren.
Zo kon het dit jaar dus echt wel eens een tweestrijd worden tussen Rutte en Roemer. Ik hoef u niet te vragen aan wie u de voorkeur geeft. Toch?
Foto: Wikimedia Commons / Apdency.