De wonderen zijn de wereld nog niet uit.
Rob Oudkerk heeft namelijk zowaar een keer gelijk.
De PvdA'er brandt de moderne Nederlandse cultuur op grandioze wijze af in een column voor de Volkskrant. Veel lezers zullen hem haten (directheid wordt immers alleen op prijs gesteld als het gericht is op
anderen), maar ik ben bang dat het
gewoon klopt wat hij schrijft. Binnen ons eigen land begint het steeds duidelijker te worden dat - verre van limitatief - een hype in De Wereld Draait Door of een ruzie tussen Sven Kockelman en Peter R. de Vries op televisie of het eten van een stukje mensenvlees het in Nederland allang gewonnen heeft van normen, waarden, missies, visies, passies en beginselen waar een maatschappij op moet drijven, wil die succesvol zijn. Steeds meer camoufleren die hypes, het sjagrijnige misgunnen en de vaak nikserige hufterigheid de soms ondragelijke lichtheid en de gekoesterde middelmaat van ons land, dat op een aantal belangrijke maatschappelijke terreinen een gapend gebrek toont aan richting en/of doorzettingsmacht.
Het trieste is natuurlijk dat deze verloedering van de cultuur plaats heeft gehad doordat de partij van Oudkerk het jaren voor het zeggen heeft gehad in de politiek... en nog steeds de toon bepaalt in de academische wereld en in de media. Nederland was niet 'altijd al' een land zonder visie, zonder normen en waarden, zonder passies. Dat is iets van de afgelopen decennia - met dank aan de hippies van de jaren zestig en, met name, zeventig.
Iedere Nederlander die regelmatig in een buitenlandse cultuur rondloopt weet dat dit klopt.
Het is aan de overheid om mensen weer verantwoordelijk te laten zijn voor hun eigen leven... en om zo de passie en de normen en waarden terug te brengen in de samenleving. De welvaartsstaat maakt meer kapot dan je lief is, cultuur incluis.