Rand Paul presenteert zich ein-de-lijk als het libertarische alternatief

Maar is het te laat.

Tijdens het afgelopen debat tussen de Republikeinse presidentskandidaten, georganiseerd door CNN, werd Donald Trump regelmatig aangevallen, terwijl met name Carly Fiorina en Marco Rubio het heel goed deden. Deze twee werden dan ook door experts uitgeroepen tot de winnaars van het debat - in mijn ogen terecht - gevolgd door aartsconservatief Ted Cruz, mijn persoonlijke favoriet.

Een andere kandidaat deed het echter ook heel aardig; iemand van wie velen heel veel verwachten, maar die tot nu toe ernstig is tegengevallen. Ik heb het natuurlijk over Rand Paul, de zoon van Ron Paul, de man die een eigen libertarische beweging opzette en daardoor altijd een belangrijke rol speelde in de Republikeinse primaries.

Rand heeft zich de afgelopen twee jaar geprobeerd neer te zetten als een conservatief; een man die weliswaar veel opvattingen deelt met zijn vader maar net wat pragmatischer, en met betere banden met het establishment. Hij hoopte dat hij daardoor een betere kans zou maken op de nominatie.

Hoewel dat even leek te werken, bleek het sinds de start van de campagne juist een probleem te zijn. Hij is namelijk gewoon niet zo conservatief als sommige andere kandidaten. Hij wilde dé Tea Party conservatief zijn, maar die titel kan hij nooit afpakken van Ted Cruz, een man met een bijna 100% conservatieve achtergrond.

Tijdens het CNN-debat leek Rand dat te begrijpen. Hij koos dan ook voor een andere aanpak. Voor het eerst deze campagne presenteerde hij zich echt als hét libertarische alternatief: minder federale overheid, meer rechten voor staten, en het recht voor burgers om hun eigen leven te leiden, ook als dit inhoudt dat ze fouten maken.

Een voorbeeld:

Het was een bijzonder sterk antwoord, en wel om verschillende redenen. Ten eerste omdat hij uitlegde dat het niet aan de federale overheid is om marijuana te bestrijden, maar aan staten zelf. Zij hebben het recht om het gebruik van deze drugs al dan niet te legaliseren. Dat gaat Washington D.C. niets aan.

Daarnaast legde hij op magnifieke wijze uit dat de zogenaamde war on drugs een bijzonder negatieve impact heeft op met name Afro-Amerikanen en mensen uit een arme achtergrond. Rijke kinderen, zoals Jeb Bush eens was, komen weg met het roken van een joint, maar een arme jongen uit een slechte buurt gaat naar de gevangenis als hij betrapt wordt. Dat is niet alleen dieptriest, maar ook ongelooflijk hypocriet.

Rand legde dat heel goed uit. Hij overtuigde voorstanders van de war on drugs niet - zie de reactie van Chris Christie, de gouverneur van New Jersey - maar daar gaat het natuurlijk niet om. Rand probeert kiezers te bereiken die er meer libertarische denkbeelden op nahouden. En daar slaagde hij in.

Het slechte nieuws voor de senator uit Kentucky? Ik denk dat het allemaal too little, too late is. Hij had dit vanaf dag één moeten doen, niet nu hij slechts op een procent of drie in de peilingen staat (of zelfs minder dan dat).