Radicale activisten UvA breken de boel af en eisen 'meer diversiteit'

De legitieme onderwijsprotesten worden wederom gekaapt door radicale marxistische activisten die denken dat zij alles kunnen maken. In het verleden bezetten zij verschillende panden van de UvA met grote schade tot gevolg. In 2015 vond de Maagdenhuisbezetting plaats, dat vervolgens door de politie werd ontruimd. Naast alle hectiek en verwarring die dit bij hardwerkende studenten teweeg bracht kostte dit grapje ook honderdduizenden euro's en werd het pand zwaar gehavend achtergelaten. Deze week was het weer raak en bezetten actievoerders het P.C. Hoofthuis. Dit keer was de eis 'meer diversiteit'.

Burgemeester Halsema gaf de activisten verschillende waarschuwingen, maar vrijdagmiddag ging de politie tot ontruiming over en moesten de actievoerders het pand verlaten. De activisten, die volledig in hun eigen wereldje leven, vonden dit natuurlijk een 'koloniaal vergrijp' en dachten dat ze het recht hadden om aanwezig te zijn op de locatie. Tijdens de ontruiming besloten zij zich schuil te houden en vertrokken zij rond 02.30 uur 's nachts het pand. Een van de activisten werd tijdens deze uitbraakpoging door een beveiliger betrapt, maar de rest kon de dans jammer genoeg ontspringen.

Het rommelt nu al jaren bij de UvA. De actievoerders hebben allerlei eisen en vinden dat de belastingbetaler voor hun hobby moet opdraaien. In hun narcistische bubbel zien zij zichzelf als de empathische protagonist, die opkomt voor de belangen van arbeiders en onderdrukten, maar in de realiteit maken zij dat kapot waarvoor Nederlanders hard hebben gewerkt en gespaard. De schade aan het P.C. Hoofthuis is nog niet vastgesteld, maar reken er maar op dat deze neuroten ook dit keer de boel flink op stelten hebben gezet.

En dat is jammer, want een merendeel van de studenten zit helemaal niet te wachten op opgedrongen 'diversiteitsprogramma's' en heeft al helemaal geen belang de kosten van vandalisme te moeten dragen. Het is een feit dat het hoger onderwijs in de afgelopen jaren steeds minder geld heeft ontvangen van de rijksoverheid, waardoor de onderwijskwaliteit onder druk staat. De vraag is echter of dit probleem wordt opgelost door het slopen van gebouwen en 'meer diversiteit' te roepen of dat andere middelen moeten worden ingezet om die doelstellingen te bereiken.