Bizar: PvdA-Kamerlid Kerstens eist handhaving VN-verdrag en gehoorzaamheid van Nederlandse Gemeenten
Tweede Kamerlid John Kerstens speelt in Den Haag de handhaver van VN-verdragen. De Nederlandse regering is namelijk gretig geweest met het ratificeren van diverse internationale verdragen waardoor Nederlandse gemeenten nu worden aangekeken op de 'gebrekkige uitvoer' daarvan. Dat is opmerkelijk want de Gemeenten hebben nauwelijks inspraak gehad, krijgen geen vergoeding, maar worden door de PvdA gedwongen stappen te maken met de 'lokale inclusie-agenda'.
Een beter voorbeeld van hoe supranationale organisaties als de Verenigde Naties via subtiele verdragen invloed uitoefenen op het bestuur op lokaal niveau en de totstandkoming van lokale sociale organisatie is eigenlijk niet te vinden. Blijkbaar krijgen een aantal bureaucraten in New York het voor elkaar dat zelfs Nederlandse gemeenten in Friesland zich moeten committeren aan de 'lokale inclusie agenda'.
Qua inhoud is het helemaal niet zo'n gek idee waar Kerstens mee schermt, namelijk dat de Nederlandse Gemeenten "meer doen voor mensen met een beperking". Tot zover de goede intenties. De vraag is echter waarom hiervoor een VN-verdrag is afgesloten en niet gewoon nationale wetgeving is ontwikkeld? Immers is het veel efficienter de doelstellingen van zo'n verdrag op nationaal niveau vorm te geven -in samenspraak met gemeenten- en een nationaal programma met subsidies op te zetten.
Maar dat gebeurt dus niet. Nu moeten gemeenten allerlei 'hoogdravende taal' in rapporten schrijven alvorens zij een kans maken op een subsidie om daarmee aan de vereisten van het VN-verdrag te voldoen. Een vreemde situatie. Op dit moment worden de VN-verdragen door de PvdA gebruikt als 'stok om mee te slaan' en moeten Gemeenten maar uitzoeken hoe zij uitvoer geven aan het VN-verdrag -waarop zij eigenlijk niet eens invloed konden uitoefenen. Bizar!
PvdA-handhaver John Kerstens maakt het allemaal niets uit dat Nederland hierdoor op een kolonie van New York lijkt en committeert zich volledig aan de eisen vanuit New York, zo schrijft hij:
"Heeft u kennisgenomen van het bericht ‘Veel gemeenten laks met VN-verdrag handicap’?
Vindt u het zorgwekkend dat tweederde van de onderzochte gemeenten blijkbaar nog steeds geen dan wel onvoldoende aandacht besteedt aan inwoners met een beperking bij het maken van beleidsplannen in de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015 (Wmo 2015), Jeugdwet en Participatiewet?
Deelt u de mening dat gemeenten zich aan afspraken moeten houden en dat deze resultaten – drie jaar na ratificatie van het VN-verdrag inzake de rechten van personen met een handicap – daarmee onaanvaardbaar zijn?"
Bent u bereid de implementatie van een lokale inclusie-agenda door gemeenten te laten monitoren, zodat een duidelijk beeld ontstaat van het aantal gemeenten dat een inclusie-agenda heeft en wat deze omvat? Zo nee, heeft u een ander voorstel dat beoogt gemeenten te motiveren het verdrag te implementeren?
Het is vreemd dat zaken die op een lokaal niveau uitmuntend kunnen worden vormgegeven nu via internationale verdragen worden geordonneerd. Waarom heeft de Tweede Kamer geen Nederlandse wet aangenomen waarin deze zaken worden geregeld op lokaal niveau? Waarom is het noodzakelijk de solidariteit met gehandicapten via deze internationale verdragen af te dwingen?
Verder is de bekostiging van de door New York vereiste activiteiten een punt van kritiek. Voor de uitvoer van het VN-verdrag dienen Gemeenten activiteiten te ontplooien waarbij het onduidelijk is of zij worden geholpen met het bekostigen ervan. Zogezegd moeten de Nederlandse Gemeenten zich dus conformeren aan 'vreemde wetten', moeten zij deze uitvoeren en worden ze er door een PvdA-Kamerlid erop aangesproken als de Gemeenten 'falen'.
En als klap op de vuurpijl krijgen de Gemeenten géén geld voor de uitvoer van de activiteiten. Als ze al aanspraak willen maken op subsidies via VN-potjes dan kost hen dat enorm veel bureuacratisch vermogen en moeten ze allerlei rapporten opleveren. Wie wordt daarbij het meeste geholpen, juist de staatsjuristen. Zo werkt dat blijkbaar in Nederland.
Hoe soeverein is dit land eigenlijk? Het lijkt wel een kolonie! De laatste uitspraak is helemaal niet vreemd. Als je iets voor gehandicapten wilt doen is het echt niet nodig om een "internationaal verdrag" af te sluiten. Dat kun je gewoon nationaal regelen. Dus waarom verwijst Kerstens naar internationale verdragen? Waarom neemt hij niet verantwoordelijkheid en zet hij een nationaal programma op?
