Snatching defeat from the jaws of victory. Het is waar de moderne PvdA in excelleert.
Het blijft mooi: op het moment dat de PvdA het beter doet in de peilingen, begaat de nieuwe leider Diederik Samsom ineens een grote fout.
Het is u ongetwijfeld opgevallen dat Diederik Samsom in een gesprek met Elsevier heeft gezegd dat hij maar wat graag zou
samenwerken met de Socialistische Partij. Ja, ja, het gesprek kwam zelfs neer op een ware liefdesverklaring, aldus
De Telegraaf.
Samsom and Roemer, sitting in a tree, k-i-s-s-i-n-g. Zo'n soort verhaal inderdaad.
Blijkbaar zijn er een flink aantal PvdA-kamerleden die deze mening delen. En, net als De Telegraaf, zijn ze er allerminst blij mee:
Ook nu krabben PvdAers zich vertwijfeld achter de oren of het geflirt met de SP hun partij populairder zal maken bij de kiezer. Toch lijkt het er niet op dat Samsom op korte termijn zijn voorganger achterna gaat. Veel Kamerleden wachten af hoe hun partijleider het bij de verkiezingen gaat doen, voordat ze publiekelijk hun oordeel willen vellen.
Als mij geheugen mij niet in de steek laat was een vergelijkbare strategische keuze aanleiding voor sommige kamerleden (
dahaag, meneer Timmermans) om Samsoms voorganger, ene Job Cohen, eruit te flikkeren.
Het is echt bijzonder mooi om te zien hoe de PvdA zichzelf om zeep helpt. Als Samsom de verkiezingen niet wint kan hij zijn boeltje meteen bij elkaar pakken. Timmermans en andere gematigde sociaaldemocraten zullen hem dan namelijk de oorlog verklaren.
Sterker nog, misschien dat ze dat al voor de verkiezingen doen, zeker als de partij niet snel stijgt in de peilingen.
Apart om te zien: Samsom had de mogelijkheid om zijn partij te verenigen, maar benut de kans niet. In plaats daarvan stuurt hij aan op een nieuwe sociaaldemocratische burgeroorlog. Vervelend voor de partij zelf, mooi voor ons, van rechts.
Wat denkt u? Zorgt de PvdA deze zomer voor wat vertier? Blaast Samsom zijn partij op?