Pragmatisch afrekenen met het secularisme

Walgelijk

Vooraleerst: de islam is een wezensvreemde ideologie die op gespannen voet staat met wezenlijke democratische elementen in de Nederlandse samenleving en waarvan we zodra de geesten daartoe rijp zijn liever vandaag dan morgen vanaf moeten willen. Dit vereist een parlementaire meerderheid van conservatieve christenen, conservatieve liberalen en andere weldenkenden. Op dit moment is het ongewenst met de islam af te willen rekenen. Er is een andere gemeenschappelijke groter vijand: het secularisme. De noodzaak om te komen tot een tijdelijke gelegenheidscoalitie tussen de islam en partijen zoals de SGP, CDA’ers/CU’ers van goede wil groeit. Het is vijf voor twaalf in dit godverlaten land.

De guurheid van het seculiere Nederland is heidendom pur sang. De media overrompelen ons met het tot godendom verheven ‘ik’ gevoel, want ‘ik wil een zorgverzekering die ’ blablablabla, ik, ik , ik dus. Voor christenen waardevolle zaken zoals godslastering doen er niet meer toe. De letterlijke bereikbaarheid van het bijzonder onderwijs wordt niet langer vergoed. Laat staan het bijzondere onderwijs en dus de onderwijsvrijheid zelf. Koopzondagen worden massaal omarmd onder het mom van de gierend uit de klauwen gelopen 24-uurseconomie. Lees je het Reformatorisch Dagblad in een altijd vertraagde randstadtrein tussen Amsterdam en Utrecht dan vallen je bozige of schaapachtige blikken tentoon. Zwarte Piet wordt onder aanvoering van PenW ingelijst om ‘m in te kleuren en de linkse media zetten wijlen Mandela in als nieuwe ‘verlosser’ der mensheid. Een gotspe. Zonder meer was Mandela een groot man, maar ook een vreemdganger die geweld niet schuwde.

Meer wapenfeiten. Hele generaties groeien op zonder de waardevolle betekenis van Kerst, Pasen en Pinksteren te kennen.  Geestelijke armoede verslaat inmiddels zijn honderdduizenden in dit land en dat brengt korte lontjes bij de vleet teweeg. Ja, het wordt hoog tijd om strategische allianties aan te gaan om dit land te herkestenen. Laten we de vlucht naar voren nemen en kijken hoe die tijdelijke status qua tussen de islam en het christendom eruit zou kunnen zien.

De islam. Goed, een gruwelijke ideologie, maar dat is geestelijk beredeneerd. Vooralsnog wil ik hier pragmatisme bedrijven. Van latere zorg is het om de Nederlandse samenleving van alle publieke uitingen te ontdoen die ons richting onheilsprofeet Mohammed kunnen drijven. Niet Mekka, maar Vrede zij Jeruzalem, de eeuwig ongedeelde hoofdstad van de Joden. Dat gezegd hebbende: zowel moslims als christenen (lees: conservatieve christenen, niet het ratjetoe binnen de PKN, muv. de bonders) dienen zichzelf te overstijgen om gemeenschappelijke belangen veilig te gaan stellen of terug te veroveren op de seculiere meerderheid van dit land, dat zijn zij die cultureel en dus ook christelijk erfgoed hebben verkwanseld en dit nog iedere dag doen. Een partij als D66 heeft dit tot levenswerk verheven. Enfin, te denken valt aan het subiet terugdraaien van het homohuwelijk, het terugdraaien van abortussen, het terugdraaien van de 24-uurseconomie, het toestaan van religieuze uitingen in overheidsgebouwen en godsdienstonderwijs als pre in het voortgezet onderwijs. Dat kruisje in die Amsterdamse tram/metro mag dus weer, de keppel trouwens ook.

Partijen zoals CU en SGP en moslims van goede wil dienen zichzelf te overstijgen en elkaar de hand te reiken om de seculiere wolven in hun heidense hokken terug te bonjouren! Dit verstandshuwelijk moet breed gedragen worden door maatschappelijke organisaties met het islamkeurmerk en christelijke groeperingen zoals Schreeuw om Leven, de EO, Youth for Christ, het Katholiek NieuwsBlad, RD, ND etc. Een duidelijke afspiegeling vanuit de breedte van christelijk orthodox en conservatief NL en omgekeerd evenredig ten aanzien van de islam. Te denken valt aan het beleggen van thema avonden met prominente sprekers uit christelijk Nederland als Knevel, Oudeneel, Kees van der Staaij, afgewisseld met vertegenwoordigers van islamhuize. In parlementair opzicht dient er een duidelijke spreekbuis vanuit de islam te worden geformeerd. Deze nog op te richten politieke partij zal op gemeentelijk, provinciaal en op landelijk niveau lijstverbindingen aangaan met een of meerdere christelijke partijen. Dat de PVV hier als enigszins conservatieve club in een spagaat geraakt als anti-islampartij mag ons als christenen en conservatieven niet van de wijs brengen.

Wat de toekomst brenge moge mij geleidt des Heeren hand .

Wanneer doelen zijn beijverd en vastgelegd in wet- en regelgeving is het zaak de parlementaire meetlat erop los te laten. Dat brengt bedrijfsrisico’s met zich mee, maar dat is de rechtsvorm die wij verkozen hebben.  Lijst verbindingen tussen islampartijen en christelijke conservatieven mogen dan losgelaten worden en laat dan de kiezer zijn/haar keuze maken. Als libertijnse partijen als D66, GL, PvdA en de VVD ideologisch vleugellam geraakt zijn of weer bij zinnen gekomen zijn (!)  is het zaak de islam ook weer in een minderheidspositie te manouvreren en zodoende  het joods-christelijk erfgoed in volle glorie te herstellen.

Het seculiere web ontrafeld, de spin van zijn gifangels ontdaan en libertijnse ontsporingen voorgoed in het magazijn der vergetelheid. Ja en amen. Toekomstmuziek?!

Bert Brouwer is ad hoc publicist, sociaal-conservatief en lid van de SGP. Hij is ook actief op Twitter.