Meestal spelen zich in Irak hartverscheurende situaties af die te gruwelijk zijn om te beschrijven. Maar soms, heel soms, vinden er ook hartverwarmende herenigingen plaats.
Twee jaar lang had hij ze niet gezien: zijn familie die als ratten in de val in ISIS-gebied gevangen zat. Luitenant Salam, zoals hij zichzelf noemt, is onderdeel van de Irakese Special Forces en heeft het tot zijn doel gemaakt om als commando zoveel mogelijk ISIS-demonen terug te sturen naar de hel waar ze vandaan komen. Ja, dit zijn de mensen die het echt doen: jihadisten bestrijden, zelfs als ze er hun eigen leven voor moeten geven.
Oorspronkelijk kwam deze held uit Mosul: de stad die nu al weken, en waarschijnlijk nog maandenlang, belegerd wordt en zal worden. En dat terwijl er nog zo'n één á twee miljoen mensen in de stad wonen, waarvan waarschijnlijk velen zullen sterven als ISIS alles op alles zet om de bevrijding van de stad zo bloedig mogelijk te maken. Dat ze dat van plan zijn is in ieder geval al zeker. De plofbaarden sluiten burgers op bij plekken die waarschijnlijk gebombardeerd zullen worden door de Westerse coalitie, om zo het Westen 'verantwoordelijk' te maken voor zoveel mogelijk burgerdoden, in de hoop dat de bevolking van onze landen zich tegen de bevrijding zal keren. Alsof dit nog niet gruwelijk genoeg is, ontvoert de terroristenbende actief mensen uit omringende dorpen om hen naar de stad te brengen.. want twee miljoen onschuldige slachtoffers is natuurlijk verre van genoeg voor de bloeddorstige islamisten.
Zo ook de familie van Salam, die in zo'n dorp buiten Mosul woonde. Een stel jihadisten kwam de vader van de commando vertellen zijn gezin te halen om naar Mosul te vertrekken. Toen de vader naar zijn huis ging om te voldoen aan de wens van de beulen, werd er net vlakbij een bombardement uitgevoerd door de Coalitie. In de daaropvolgende verwarring besloot het gezin te vluchten, richting gebied dat al bevrijd was.
En zo kwam het dat luitenant Salam tot zijn grote verbazing opeens een paar bekende gezichten zag onder de vluchtelingen die hij hielp. Wonder boven wonder was het gezin terechtgekomen bij de checkpoint van hun zoon, waarna een zeer emotionele maar mooie hereniging volgde met onder andere zijn moeder:
Ja, je kunt wel stellen dat deze mensen ontzettend veel geluk hebben gehad dat ze er zo goed vanaf zijn gekomen. Helaas is dat voor het gros van de mensen in ISIS-gebied zeker niet het geval. Het uitmoorden, en zeker niet het herenigingen, van families is daar aan de orde van de dag. Maar dit soort gebeurtenissen en mensen als Salam bieden hoop dat dat op een dag voorbij zal zijn.