PostNL, einde oefening?

Vroeger, als klein jochie spaarde ik postzegels. Dat begon ongeveer twaalf, dertien jaar geleden en ik ben er vijf jaar geleden mee gestopt. Met m'n eerste verdiende guldens fietste ik dan naar het postkantoor. Dan kocht je voor, geloof ik, 8 gulden een velletje postzegels. Later kwam de euro en betaalde je voor een velletje 3,90.

Eerst stond er PTT-post op de velletjes. Die naam droeg het bedrijf al jaren. Op een gegeven moment veranderde dat in TPG post, die verandering hield niet lang stand, enkele jaren later werd de naam verandert in TNT post. Ook die naam sneuvelde en inmiddels draagt het bedrijf de naam PostNL.

Internet
Vroeger was ik trots op dit Nederlandse bedrijf. Het was prominent aanwezig in het Nederlandse straatbeeld. Duizenden brievenbussen kleurden de pleinen en straten. En elke dag kwam de postbode langs. Het bedrijf sloeg zijn vleugels uit naar het buitenland en leek langzaam de wereld te gaan veroveren. Toen kwam internet en begon de ellende.

Inmiddels kijk ik met medelijden naar de laatste stuiptrekkingen van PostNL. De vele postkantoren van weleer zijn niet meer. Postbodes werden vervangen door postbezorgers. Postzegels zijn inmiddels schandalig duur en steeds minder mensen versturen post. PostNL voert een achterhoedegevecht en heeft de strijd al bij voorbaat verloren. Het enige lichtpuntje dat er nog lijkt te zijn is de pakketpost. 

Pakketpost
De pakketpost stijgt natuurlijk omdat steeds meer mensen producten kopen op internet. Deze pakketjes moeten allemaal worden verstuurd en PostNL snoept mooi mee van die taart. En zo maakt internet post en brieven overbodig en maakt internet postbedrijven langzaam kapot, maar tegelijkertijd levert internet PostNL de laatste strohalm: de pakketpost. 

Of PostNL toekomst heeft, is moeilijk te beantwoorden. Om te overleven zal PostNL zich steeds meer moeten focussen op de pakketpost, de gewone post lijkt een langzame dood te sterven.