Poetin geeft gestorven Russische soldaten de middelvinger
De doodsoorzaak van omgekomen Russische soldaten moet geheim blijven. Nabestaanden krijgen zo een koude douche van Poetin.
Het is een karaktertrekje van het Kwaad: net zo weinig mededogen hebben met je eigen medestrijders, als met je tegenstander. Vergelijk het met ISIS dat z'n eigen strijdkrachten executeert of Stalin die na de dood van Lenin z'n directe kameraden omlegt. Of zelfs Voldemort uit Harry Potter: toen Quirrell de Philosopher's Stone niet te pakken kreeg, liet eerstgenoemde de laatstgenoemde gewoon sterven.
Het mag dan ook volstrekt geen verbazing opwekken, dat Poetin zichzelf ook aan dit illustere rijtje mag gaan toevoegen:
Anton Tumanov gave up his life for his country - but his country won’t say where, and it won’t say how.
His mother knows. She knows that Mr Tumanov, a 20 year-old junior sergeant in the Russian army, was killed in eastern Ukraine, torn apart in a rocket attack on August 13.
Yelena Tumanova, 41, learned these bare facts about her son’s death from one of his comrades, who saw him get hit and scooped up his body.
En Tumanov is absoluut niet de enige of eerste die op deze manier aan z'n einde komt: schatting lopen uiteen van veertig tot enkele honderden. Duidelijk is dat Poetin zich vuistdiep heeft ingegraven in een oorlog met Oekraïne, alleen maar omdat zij weigeren nog langer deel uit te maken van de Russiche invloedssfeer. Dat kan machtswellusting en slecht verliezer Poetin van zichzelf niet toestaan, en dus voert hij nu een clandestiene vuile oorlog tegen het Europese land waarbij niet alleen de inwoners van de oost-Oekraïense regio's, maar ook zijn eigen soldaten op mensonwaardige wijze worden behandeld.
De moeder van de hierboven al beschreven soldaat gaf aan hoe haar zoon terugkwam: in een zinken kist, waarin zelfs de verwondingen die Anton had opgelopen niet getoond mocht worden. Yelena mocht een laatste blik werpen op het gezicht van haar zoon en dat was het dan. Met stille trom werd de jongen vervolgens begraven, met de officiële doodsoorzaak nog steeds niet bevestigd door de Russische overheid. Het voeren van een geheime oorlog om revanchistische redentjes is immers kennelijk belangrijker dan het leven van je eigen inwoners, en de gemoedstoestand van hun familieleden.
Poetin kan met recht een sadistisch monster worden genoemd. Rest mij weinig anders om dit artikel af te sluiten met de ware woorden van een moeder die haar zoon verloor door Poetins militaire strapatsen.
“What I don’t understand is what he died for,” she says. “Why couldn’t we let people in Ukraine sort things out for themselves?”
Waarvan akte. Jonge Russische jongens sterven nu zinloos op orders van het Kremlin, en geen haan die er naar kraait.
