Pechvogel van het jaar: 64-jarige Rotterdammer loopt jackpot van 76 miljoen euro mis
Peter Driessen leverde zijn lot een dag te laat in. Daardoor kan hij fluiten naar de 76 miljoen euro die hij eigenlijk gewonnen had.
Als kraanmachinist is Driessen eraan gewend om elke dag weer naar zijn werk te gaan. Hij moet nog één jaar doorwerken, daarna kan hij met pensioen. Als hij een beetje beter had opgelet was dat heel anders gelopen. Zoals hij aan het AD vertelt:
"Ja, praat me er niet over. Zo stom. Ik koop een lot voor 2 euro bij de Primera op de Spinozaweg, vul de cijfertjes in en weet dat ik het op vrijdag voor sluitingstijd moet inleveren."
Hij moest het lot vrijdag voor sluitingstijd inleveren bij de Primera. Maar:
"Ik had dus dat lot ingevuld en het even weggelegd. mijn kleinkinderen waren bij ons, ik speelde wat met ze en dacht toen: weet je wat, ik lever dat lot niet vrijdagmiddag maar zaterdag wel in, dan ga ik toch met één van mijn kleinzonen winkelen. Achteraf is dat hartstikke stom."
Zondagavond keek hij vervolgens naar de uitslag. Hij zag opeens zijn lot voorbij komen: de jackpot van 76 miljoen euro was gevallen op de cijferreeks 1-7-23-25-45 en de plusgetallen 5 en 8. Peter kon het bijna niet geloven. Yes, hij was multimiljonair.
Of niet?
"Ik dacht: yes, ik heb de hoofdprijs. Maar toen las ik dat het de uitslag van vrijdagavond was. Ik deed met mijn lot mee met de trekking van de vrijdag daarna. Nee, dat is niet leuk. Daar ben je dan even goed ziek van. Maar nu heb ik het wel heel diep weggestopt."
Als hij zijn lot op tijd had ingeleverd was Peter nu dus multimiljonair geweest. En ja, hij wist al wat hij met dat geld zou doen:
"Ik zou mijn dochter Jessica een mooi bedrag geven en mijn kleinkinderen Milan, Keano en Lizzy. Voor mezelf en mijn vrouw zou ik een mooie patiobungalow kopen aan het eind van de Dordtsestraatweg. En er zou ook een nieuwe auto komen. Een gewone, hoor...
"Als allereerste koop ik twintig blindegeleidehonden.Ik heb altijd gezegd: 'Als ik een prijs win, koop ik blindegeleidehonden'. Dat is zó hard nodig. Ik vind het altijd zo zielig als ik blinden met zo'n witte stok door het winkelcentrum zie lopen. Dat vind ik echt erg. Hen wil ik heel graag helpen."
Helaas: het blijft bij een dagdroom.
