Paus geeft de Charlie-terroristen op bedekte wijze gelijk

De aanslag op de redactie van Charlie Hebdo, tezamen met de dodelijke gijzelingsactie in een koshere supermarkt, vormen zo'n onderwerp waarover werkelijk iedereen een mening moet hebben. Als je er uit jezelf niks over meldt, dan vragen anderen er wel naar. In die omstandigheden kon ook Paus Franciscus het niet laten toch nog even z'n licht te laten schijnen over deze verschrikkelijke gebeurtenis.

Die gebeurtenis is overigens inmiddels alweer meer dan een week geleden, dus je zou verwachten dat de Paus lang genoeg heeft kunnen nadenken over een afgewogen antwoord. Maar helaas: er kwam weliswaar een veroordeling van de moord, maar daarnaast ook vooral veel begrip voor de gevoelens van de moordenaars:

Kortom: Charlie Hebdo heeft de aanslag waarbij cartoonisten, agenten en redactiemedewerkers werden doodgeschoten toch wel zelf uitgelokt. Hadden ze maar religie niet moeten bespotten! Eigen schuld, dikke bult. Een ijzingwekkende mening die we gisteren zelfs niet van Diederik "Wilders is net zo erg als de terroristen" Samsom hebben vernomen.

In het vervolg zou ik de Paus dus willen adviseren zich te beperken tot de kerkleer, het canonieke recht. Want van universele vrijheden heeft de beste man helemaal niets begrepen. Geen enkele mening zou immers aanleiding moeten geven tot een gewelddadig weerwoord. Geen enkele! Ook niet een mening waarin de tere zieltjes van gelovigen gekwetst worden. De vrijheid van meningsuiting is wel degelijk absoluut en wijkt niet voor de tirannie van religies. Een stomp kan je verwachten als je zelf geweld gebruikt, maar niet omdat je een mening uit. Je zal gewoon moeten leren daar tegen te kunnen.

De Paus zal dus net als de islamitische wereld domweg moeten accepteren dat niemand vrijgesteld is van kritiek en spot, en zéker de Katholieke Kerk niet. Stompen deel je maar uit aan je boksbal.