Panama Papers onthullen grote corruptie in Oekraïne. Gek genoeg moet je juist daarom voorstemmen
Gisteren ontplofte er ineens een bom in journalistieke kringen: Wikileaks kwam op de proppen met de Panama Papers. De wereldwijde en wijdvertakte belastingsontduikingselite kreeg een gezicht, en die bevatte deels Oekraïense trekjes.
Bij Radio 1 verklaarde Kees Boonman de ja-campagne inzake het EU-associatieverdrag met Oekraïne al meteen zo goed als dood:
Het nieuws dat ook de president van Oekraïne, Petro Porosjenko verbonden is aan bedrijven in belastingparadijzen, is slecht nieuws voor het JA-kamp van het referendum over de Oekraine. Dat zegt journalist Kees Boonman in De Ochtend. Boonman noemt het een"nachtmerrie voor de campagne".
Maar voorbij de campagneretoriek, en de beschouwende analyses waarin commentatoren proberen te achterhalen wie er 'momentum' heeft, is dit niet alleen een slag voor het ja-kamp. Voor het nee-kamp zijn de Panama Papers ook geen geschenk uit de hemel, want hun grote beschermheer in Moskou komt er wellicht nog wel slechter vanaf dan Porosjenko. De ICIJ - verantwoordelijk voor de geruchtmakende onthullingen - schrijft over Vladimir Poetin:
According to analysis, as much as $2 billion has been secretly shuffled through banks and shadow companies linked to Putin’s associates;
Bank Rossiya, identified by the U.S. as Putin’s personal cashbox, has been instrumental in building a network of offshore companies;
Dozens of loans, some worth hundreds of millions of dollars, sold between offshore companies for as little as $1 or less.
Wacht, Poetin is niet de beschermheer van het tegenkamp, en zulks is alleen maar vuile propaganda van het voorkamp? Nou ja, misschien had het tegenkamp zijn propagandateksten over Oekraïne dan maar niet moeten overnemen. Maar los daarvan: waar denk je dat de toekomst van Oekraïne ligt als Europa een samenwerking afwijst met Kiev?
Precies: je drijft Oekraïne recht in de handen van het nog corruptere Rusland. Je denkt dat je punten scoort door te beweren dat tegen het associatieverdrag met Oekraïne stemmen iets gaat helpen, maar uiteindelijk is niemand (behalve Rusland) daarbij gebaat. Uiteraard is de diepgewortelde en door de Panama Papers nog eens vastgestelde corruptie schokkend en onwenselijk, maar door je als Europa af te keren van het land wordt het er niet beter op. Door het associatieverdrag houd je een vinger in de pap. Zonder associatieverdrag regeert Porosjenko's kliek rücksichtlos en is het ouwejongens-krentenbrood.
De Panama Papers jubelend binnenhalen als één groot smalend I-told-you-so-feest is dus niet aan mij besteed. Het is zaak de corruptie in Oekraïne aan te pakken. De Panama Papers geven ons een idee wie we moeten hebben. Met hulp van het associatieverdrag krijgen Oekraïne en de rest van het Westen een stok om hen vervolgens mee te slaan.
