Paarden, flaneren en...bier?

Elk jaar in midden oktober wordt het prachtige Twentse landschap rondom Boekelo getransformeerd tot een parcours voor het cross country-onderdeel van de Boekelose Military. Vorig weekend was ik erbij, voor een dag van paarden, mild voyeurisme en, helaas, een bierfeest. 

Een military, ook wel 'eventing' genoemd is misschien wel de zwaarste test voor paard en ruiter; het bestaat uit een dressuur-, spring- en terreinproef. En natuurlijk komt bijna iedereen voor de spectaculaire terreinproef of cross country. Prachtige Engelse volbloeden of de wereldklasse paarden van het Koninklijk Warmbloed Paardenstamboek Nederland (KWPN) denderen over het kilometerslange parcours en nemen onderweg zware hindernissen. Het is een geweldig schouwspel, waar 's werelds beste ruiters op af komen. 

Er is er ook genoeg te zien voor mensen die niet bijzonder geïnteresseerd zijn in de esthetiek en kracht van een paard op de top van zijn kunnen. Bezoekers kunnen er rondwandelen in het zogenaamde 'strodorp' om zich te vergapen aan de inventaris van alles wat het tijdschrift Landleven beschrijft. Tweed-jasjes, mooie en praktische laarzen van Dubarry of Magellan & Mulloy, maar ook off road-auto's en zelfs bubbelbaden. Vooral leuk als uw achtertuin zich uitstrekt over het grootste deel van het plaatselijk buurtschap. 

Dit soort spektakel trekt een bepaald soort mensen aan. Of beter: het haalt iets in de bezoekers naar boven dat normaal verborgen blijft. Mensen die normaliter in windjack rondlopen, trekken ineens een waxjas aan, dragen laarzen en besluiten ieder jaar weer dat ze toch eens wat vaker zouden moeten wandelen door het natuurschoon dat Twente rijk is. En daar is niets hypocriets of onoprechts aan. Ik kan het persoonlijk slechts waarderen dat mensen zich kleden overeenkomstig de omgeving en andere aanwezigen. Denk bijvoorbeeld aan de Royal Ascot en de Henley Royal Regatta. (Toegegeven: het kan ook wat te ver gaan. Het gerucht gaat – al heb ik dat niet kunnen uitvinden – dat het 'voor de crisis' niet ongebruikelijk was dat wannabe-kak voor de duur van het evenement een klein keffertje leaste.)

Tot zover niets dan lof voor mijn favoriete herfstuitstapje. Maar. Er is een maar. Het begint een beetje mis te gaan met de Boekelose Military. De Military is in de grond een fantastisch evenement waar doorgewinterde paardenliefhebbers samenkomen met jonge gezinnen die zich vergapen aan de expressie van een paard dat niet is doodgehobbeld door te dikke manègedames. Het brengt gepassioneerde kenners en vrolijk geïnteresseerden samen. Alleen kwam dit jaar te duidelijk aan de oppervlakte wat de afgelopen jaren alleen latent aanwezig was; de Boekelose Military wordt een bierfeest. 

Zeker, bij een Military moet gedronken worden. Sterke drank is noodzakelijk om de snijdende kou op een onverwacht koude oktoberzaterdag het hoofd te bieden. En zeker, dan wordt er ook te veel gedronken. Ook dat is geen echt probleem. Het is een neveneffect van dit soort evementen. Maar de Boekelose Military wordt langzaam gedegradeerd tot nevenevenement van ongegeneerd (en in de genodigden-stands dikwijls gratis) drinken. Egalitaristen kunnen zo hard schreeuwen als ze willen, maar dronkaards die zich in de zomermaanden weekend na weekend vol laten lopen op de tentfeesten horen niet op de Military. Dat heeft niets te maken met snobisme, want juist de transformatie tot veredeld zuipgelag tast de laagdrempeligheid aan. Tenzij mijn tegenstander er natuurlijk geen problemen mee heeft dat zijn kinderen en ander gezelschap omver worden gelopen.

Zo gaat het unieke karakter van de Military, een topsportevenement op niveau voor zowel de internationale paardenelite als geïnteresseerde dagjesmensen, verloren.