Overwegingen bij Kerst 2014

Als niet-gelovige kan het zinvol zijn om stil te staan bij de betekenis van Kerst.
Komende uit een liberaal milieu met een licht christelijke inslag - ik bezocht een christelijke lagere school - zie ik mezelf als agnost wanneer het om geloofsaangelegenheden gaat. Maar wat is de spirituele betekenis van Kerstmis?

Te midden van de gezellige verlichte en versierde kerstboom, de cadeautjes en de etentjes, willen we dat nog wel eens vergeten. Zeker als je zoals ik al vele jaren niet meer een kerk van binnen heb gezien. Ik moet diep graven in mijn geheugen: de bijbellessen van school en het christelijke zondagsschooltje waar ik vroeger als kind heen ging (ik vermoed omdat mijn ouders dan een rustige zondagochtend hadden…).

Dit weet ik er nog wel van: Kerst gaat over de geboorte van het kind Jezus in een stal en er zijn ook nog eens drie koningen mee gemoeid. De geboorte van Jezus staat symbool voor spirituele vernieuwing en verandering. Verandering vindt altijd plaats in het hart van de mens. Misschien staat de stal in het kerstverhaal dan symbool voor het hart van de mens?

Als ons hart een stal is, dan moet die eerst opgeruimd en schoon worden gemaakt om de verlichting te kunnen ontvangen. De Christenmens is dan gereed om binnen te treden in het Koninkrijk van de Hemelen. De agnost of de atheïst zal misschien op zoek zijn naar een andere, maar ergens toch vergelijkbare innerlijke vernieuwing en zuivering.

Trekken we dit door naar de maatschappelijke en politieke actualiteit, dan er er heel wat opruim- en schoonmaakwerk te doen in ons stalletje. Los van de voortdurende omklemming door de EU/euro systematiek die op ondemocratische wijze wordt doorgevoerd, lijkt het alsof we steeds meer in de wurggreep komen van een corporatistisch systeem. Een elite in de top van de politiek, (semi)-overheid en het grote bedrijfsleven spelen elkaar de bal toe, terwijl het volk verarmt.

Alle perikelen rondom de - what’s in a name - kerstcrisis waren een goede illustratie daarvan. Deze week las ik een interessant artikel op de site Follow the Money van Eelke van Ark daarover. Eelke doet haarfijn uit de doeken hoe Edith Schippers in 2004 als VVD-Kamerlid, vervuld van liberale idealen (het gaat om de individuele vrijheid, weet u nog wel) zich hartstochtelijk inzette voor het behoud van de vrije artsenkeuze in het nieuwe zorgstelsel dat in 2006 doorgevoerd werd.

Diezelfde Edith Schippers heeft anno 2014 een deal gemaakt met de top van de zorgsector - waar het overigens wemelt van de oud-politici - waarbij de vrije artsenkeuze deels de nek om wordt gedraaid ter completering van een bureaucratisch zorgstelsel waar de zorgverzekeraars oppermachtig zijn. Een deal, die linksom of rechtsom doorgedramd zal worden, zelfs als de Eerste Kamer ook in tweede instantie niet akkoord zal gaan. Lees verder op pagina twee.

Wat zullen mensen als Roger van Boxtel en André Rouvoet er blij mee zijn. Net als Wouter Bos en Frank de Grave, hebben ze als politici zonder verstand van zorg de Jackpot getrokken met hun dikbetaalde banen in de zorgsector.

Hoe komt het dat ik niet eens meer verbaasd ben, wanneer nu ineens blijkt dat de Wet Normering Topinkomens in 2015 toch maar niet doorgevoerd wordt door de ministers Schippers en Blok, terwijl deze notabene is aangenomen door Tweede Kamer en Eerste Kamer? Trekt onze corporatistische elite zich dan helemaal nergens wat van aan, zijn ze helemaal los van God en Gebod, nou ja, in ieder geval van democratische besluiten?

Zou Edith Schippers dit jaar bij het kerstdiner stil staan bij haar verleden als kamerlid die opkwam voor liberale idealen en hoe zij als bestuurder verstrikt raakte in de grauwe, neoliberale of corporatistische realiteit? Dat lijkt me een prachtige kerstoverdenking voor een liberaal met christelijk-culturele achtergrond!

Overigens is Nederland niet het enige land dat zucht onder de omklemming van een corporatistisch systeem. Een paar weken geleden viel mijn oog nog op deze opvallende tweet van UKIP-voorman Nigel Farage, over de toenemende verstrengeling van politieke elite en multinationals. Waarschijnlijk doelde Farage daarmee op de pro-EU lobby organisatie CBI (Confederation of British Industry) die zegt op te komen voor het bedrijfsleven, maar in feite een niet-transparant en door de politieke elite gecontroleerd clubje is.

https://twitter.com/Nigel_Farage/status/545871347994615809

Kortom, er is genoeg werk aan de winkel voor 2015 en verder. Onze westerse stal is hard toe aan een grondige schoonmaak- en opruimbeurt. Ik wens alle lezers van DDS een bezinningsvolle Kerst en een gezond en gelukkig 2015!