Opa en oma hebben geen eten én geen drinken.
De situatie in veel Nederlandse verpleeghuizen wordt met de dag schrijnender. Uit een enquete onder 3800 zorgverleners blijkt namelijk dat een groot deel van de ouderen regelmatig symptomen vertoont van ondervoeding en/of uitdroging.
70 procent van de ondervraagden geeft aan dat onderbezetting op de werkvloer of te hoge werkdruk dit jaar heeft geleid tot incidenten, zoals valincidenten of conflictsituaties tussen cliënten. Ook worden er volgens ruim de helft van de ondervraagden vergissingen gemaakt met het toedienen van medicatie.
De oorzaak? Er is veel te weinig personeel. Het personeel dat er wél is doet hun best, maar je kunt niet in je eentje het werk opknappen dat tot voor kort door twee of zelfs drie mensen werd gedaan; zeker niet als je bedenkt dat iedere oudere op een andere manier behandeld moet worden, andere medicatie moet krijgen, bepaald voedsel wel of niet mag eten, en ga zo maar door.
Hoewel het gemakkelijk is om te roepen dat de overheid 'meer moet doen,' is dat op termijn geen oplossing. Het huidige Nederlandse systeem is namelijk te duur; als ouderen op dezelfde manier behandeld willen worden als een paar jaar geleden moeten de algemene belastingen fors omhoog. De eerste twee, drie jaar werkt dat misschien, maar daarna verarmt het productieve gedeelte van Nederland zoveel dat de belastinginkomsten toch weer omlaag gaan. Op die manier kom je in een negatieve spiraal terecht waaruit ontsnappen niet mogelijk is.
De blijvende oplossing is dan ook om de zorg a) meer te privatiseren (door meer open concurrentie zal het aantal zorginstellingen waarschijnlijk toenemen en de bestaande instellingen zullen effectiever en efficiënter te werk gaan) en b) om familie en vrienden van ouderen meer bij de zorg te betrekken. Als samenleving moeten we zélf verantwoordelijkheid gaan nemen voor onze ouderen en niet alles afschuiven op de overheid. Dat kunnen we doen door bejaarde ouders in huis te nemen (dit wordt in heel veel andere landen gedaan, het is mij een raadsel waarom veel Nederlanders dit weigeren; je ouders hebben jou jaren in huis gehad en bakken met geld aan je besteed, je kunt toch op zijn minst hetzelfde doen) en/of door het verplegend personeel (in verpleeghuizen) een handje te helpen. Bezoek (o)pa of (o)ma maar wat vaker en zorg ervoor dat het ze aan niets ontbreekt. Misschien dat je daar moe van wordt, maar hé, zonder hen zou jij niet eens rondlopen op deze mooie aardbol. Een beetje dankbaarheid is dus wel gepast.