Met dank aan Bert van Marwijk.
Oranje is ook in de tweede wedstrijd van het EK keihard onderuit gegaan. Dit keer moest ons nationaal elftal het afleggen tegen de counterende Duitsers.
We kwamen al snel op een 2-0 achterstand, door twee doelpunten van Mario Gomez. Om totaal onbekende redenen wachtte Van Marwijk niet tot na de 1-0, niet tot na de 2-0, maar tot aan de rust om Rafael van der Vaart en Klaas Jan Huntelaar het veld in te brengen (voor Afellay en Van Bommel).
In de tweede helft was Nederland beter dan Duitsland, maar dat mocht ook wel: we hadden immers een achterstand van twee doelpunten. Met zowel Van Persie als Huntelaar in de spits was de voorhoede redelijk gevaarlijk, zeker ook omdat Robben veelal vanaf links kwam en er altijd een voorzet dreigde.
Toch maakte Oranje te veel fouten. Met name Jetro Willems leverde de bal te vaak in. Ik had nooit het gevoel dat de gelijkmaker wel zou vallen. Sterker nog, in de laatste minuten van de wedstrijd kreeg je de indruk dat de spelers het zelf al hadden opgegeven.
Goed, Nederland moet nu geloof ik met 3-0 winnen van Portugal, terwijl Duitsland Denemarken moet verslaan. Let wel, voor de Duitsers staat er dan niets meer op het spel. De kans is dus groot dat ze het laten aankomen op een gelijkspelletje.
Of toch niet? Denemarken is namelijk nog niet door naar kwartfinale. Het team van Morten Olson moet dus winnen (om zeker te zijn). Spelen ze gelijk, en verslaat Portugal Nederland (ik acht het niet onmogelijk), dan zijn Ronaldo en de zijnen alsnog door.
Er is dus nog iets van hoop. De realist zal echter onderkennen dat de kans dat we uiteindelijk nog doorgaan vrijwel nihil is. Met dank aan de koppige en recalcitrante Bert van Marwijk.