Opmerkelijk: voorzichtige steun bij Het Parool voor een stabiel Syrië onder Assad

Ergens begint zich ook in die kringen het idee te manifesteren dat de oorlog in Syrië ten einde loopt. En ja, dan duikt de vraag op: hoe nu verder?

Geconfronteerd met deze realiteit valt er haast niet meer te pleiten voor een positie waar Assad weg moet worden gewerkt. Rusland en Iran steunen hem, de oorlog liep niet zoals in het begin verwacht, IS bezit nog maar één gebied en Amerika wil er weg. Tel daar ook nog bij dat vluchtelingen nogal een issue zijn in Europa en dan kun je haast niet anders dan accepteren dat Assad weer de touwtjes in handen gaat krijgen.

Kristel Schurink, de auteur van de column, gooit het over een andere boeg. Simpel boerenverstand is niet genoeg om bovengenoemde conclusie te kunnen trekken, want dat is geen wetenschap! Nee, om de Amsterdammer te overtuigen heb je gametheory en het prisoner's dilemma nodig, zodat ze zich kunnen ontdoen van enige schijn van steun voor Assad op basis van onderbuikgevoelens.

Want, wat is nou het probleem, Syrië moet weer worden opgebouwd en Europa wil van z'n vluchtelingen af. Daarom heeft Assad geld nodig en Europa wil grondwettelijke hervormingen in Syrië. Het simpele feit is echter dat hier helemaal geen sprake is van een prisoner's dilemma, want Assad kan prima zonder steun van Europa. De enige dialoog die wellicht wordt gevoerd is die van het terugnemen van zijn vluchtelingen.

Assad gaat geen hervormingen doorvoeren, helemaal niet na het winnen van een oorlog waar hij waarschijnlijk het Westen medeverantwoordelijk voor houdt. Die wederopbouw regelt hij wel via Iran of Rusland, levert die beide landen ook weer geld op!