Wat zou jij ervoor over hebben om armen te helpen? Geld? Tijd? Een mogelijk bezoekje aan de gevangenis? De meeste mensen kunnen ongetwijfeld 'ja' antwoorden op de eerste twee vragen, maar op het derde punt zullen we allemaal toch een stapje terugdoen. Dat gaat immers wel erg ver.
Arnold Abbott is anders. Hij beantwoordt de laatste - derde - vraag namelijk ook op positieve wijze: ja, dat heeft hij er maar wat graag over.
Het ultieme bewijs? Hij neemt dat risico door daklozen te helpen.
Arnold helpt daklozen ieder jaar. Hoewel de autoriteiten hem willen toevoegen aan hun officiële instelling, die daklozen helpt, wil hij dat absoluut niet. Hij wil namelijk niet gebonden zijn aan een grote bureaucratie. Hij is ervan overtuigd dat hij armen veel beter zelf kan helpen, daar heeft hij de overheid niet voor nodig.
Gisteren was weer zo'n dag dat hij daklozen hielp... maar dit keer was het enigszins anders. Het was namelijk Thanksgiving: een populair Amerikaans feest. Amerikanen spenderen die dag met familie en vrienden en uiten die dag dankbaarheid voor alles en iedereen die ze hebben.
In plaats van lekker thuis te zitten ging Arnold de straat weer op om daklozen te helpen. En hij deed dit keer niet alleen door hen voedsel te geven, maar ook een zak vol kleren; alle daklozen die hij hielp kregen op deze manier dubbele hulp.
Fantastisch, natuurlijk, maar helaas denken de autoriteiten er toch net een beetje anders over. Een jaar geleden werd hij gearresteerd voor het 'voeden van het publiek,' wat blijkbaar een misdrijf is in Fort Lauderdale, de stad waar hij woont. Binnenkort zal een rechter zich zowaar over de zaak buigen; de stad wil namelijk dat Arnold onder hen werkt, en niet in zijn eentje.
Hoewel Arnold dat bijzonder vervelend is gaat hij toch gewoon door met zijn vrijwilligerswerk. De reden?
"Ik hoop dat mensen leren dat liefde het enige is wat er echt toe doet."
En om ons daar aan te herinneren is hij best bereid om voor een rechter te verschijnen.