Nederlandse zesjescultuur in de praktijk: OG3NE werd teleurstellend 11e, maar oh oh wat zijn we ongelooflijk trots!

Het Songfestival is gisteravond voor Nederland weliswaar niet op een algehele deceptie uitgelopen, maar desalniettemin was het resultaat verre van een klinkende overwinning: elfde. Hoe dan ook is half Nederland volslagen uitzinnig over de uitslag - iets dat ik oprecht niet kan begrijpen.

De dames van OG3NE waren nog nog niet van het podium verdwenen of D66-Kamerlid Vera Bergkamp gaf een ronduit euroforische reactie op het muzikale optreden van de drie zusjes:

https://twitter.com/Vera_Bergkamp/status/863478882036568066

Bergkamp was uitzinnig dat Nederland elfde was geworden. We moesten een hele top tien aan landen voorlaten, waaronder een stel geblondeerde Moldaviërs met een trompet en een Italiaan met een rare aap.

Van onder meer die circusacts hebben we van verloren, maar wat zijn we weer trots! Ook minder bekende twitteraars deelden die mening:

https://twitter.com/Vertaalster_M/status/863646399833010176

En:

https://twitter.com/Guusje_Tassie/status/863643535865765888

Jongens, waar gaat dit over? Dit was gewoon een middelmatige act die ook een middelmatige score krijgt. Als we als Nederland dat festival óóit naar ons land willen halen, moeten we met meer kwaliteit komen dan dit op zich leuke-maar-niet-denderende meidentrio. En dus ophouden met tevreden te zijn met scores die buiten de top tien vallen - nu al voor het tweede jaar op rij.

Winnen begint met een winnaarsmentaliteit. En wat dat inhoudt? Dat je niet gaat doen alsof OG3NE het Wereldkampioenschap Voetbal hebben gewonnen. Ze werden elfde, en daarmee moet Nederland teleurgesteld zijn - niet uitzinnig van trots en buitengewoon blij.