Nederlands parlement heeft geen tijd voor integriteit
Raad van Europa veegt de vloer aan met het lamlendige anti-corruptiesysteem van Nederland.
Na al het gedoe binnen de VVD rond Van Rey, Hooijmaijers, Weekers en Houwers, en recentelijk ook al met Verdaas (PvdA), mag dit ook eigenlijk geen verrassing meer heten. In een rapport van de Raad van Europa (het overkoepelende orgaan waartoe ook bijvoorbeeld het Mensenrechtenhof in Straatsburg behoort) kreeg Nederland een flinke draai om de oren:
Nederlandse parlementariërs zijn zich te weinig bewust van het gevaar van belangenverstrengeling. De politiek laat het onderzoek naar integriteitskwesties teveel aan journalisten over. En over nevenfuncties, giften en zakelijke belangen bestaan te weinig regels.
Het zijn harde conclusies, afkomstig van een rapport van de Raad van Europa, gezeteld in Straatsburg. De Raad vindt dat Den Haag centrale gedragsregels moet opstellen, omdat het toezicht nu onvoldoende is.
Wie het rapport zelf leest, komt in de eerste alinea van de inleiding ook meteen de kern van de zaak tegen; het draait hier in den lande teveel om wederzijds vertrouwen. Als blijmoedige Hollanders gaan we er automatisch vanuit dat degenen die zich melden voor het baantje van Kamerlid, ook automatisch deugen. Slechts een gebrekkig antecedentenonderzoek wordt uitgevoerd (door zowel de politieke partij als de Tweede Kamer), en bij een voldoende leuk cv en vlotte babbel mag je meteen plaatsnemen in een blauwe zetel. De rotte appels? Ach, die haalt de pers er wel uit.
Dat zo'n persselectie niet zaligmakend is, blijkt wel uit het geval-Duyvendak. Dit voormalig Tweedekamerlid namens GroenLinks moest in 2008 aftreden toen bekend werd dat hij in het verleden heeft ingebroken in gebouwen van de Rijksoverheid. Hoe Nederland hierachter kwam? Niet omdat de pers zo diepgravend te werk ging, maar omdat Duyvendak die informatie zelf bekendmaakte. Had hij dat niet gedaan, dan is het niet geheel ondenkbaar geweest dat de man nog steeds deel uitmaakte van de GroenLinks-Kamerfractie. Want hè, wederzijds vertrouwen enzo.
Het wordt in nota bene Nederland inmiddels flink tijd om eens wat calvinistischer te gaan denken. De mens is immers geneigd tot alle kwaad. Dus als hij wordt geïnstalleerd op een positie vlak naast een pot geld, dan is het niet ondenkbaar dat hij daar in zal gaan graaien. Weg dus, met die naïeve gedachte van wederzijds vertrouwen en graag wat meer repressie. Zoals Rutte wil dat de VVD de standaard zal gaan zetten op het gebied van integriteit, zo moet Nederland dat doen op internationaal vlak. Niet alleen levert het geld op, dan weet ik ook dat ik me nooit meer hoef te schamen voor bananenrepubliekfiguren als Jos van Rey.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten
Lees ook