Nationalistische wet van Israël splijt de bevolking en zorgt voor opstand onder Arabische druzen

Israël heeft sinds kort een wet aangenomen met zware nationalistische tendensen. Zo is Jeruzalem de onverdeelde hoofdstad, is het vestigen en behouden van een Joodse staat van nationaal belang en is Hebreeuws de officiële taal van het land. Dit zorgt voor nogal wat commotie bij de Arabisch sprekende minderheid: de drunen.

Ik begrijp de beweegredenen en de houding wel van de drunen en de sympathisanten, maar toch zit mij iets dwars. Het land is toch ooit opgezet met de reden dat het juist een thuishaven was voor de Joden? Het Joodse volk zou na de Tweede Wereldoorlog toch juist een eigen natie krijgen? In dat geval is het toch vrij duidelijk waar Israël voor staat en waar het land voor bedoeld is? Men zou het moeten zien aankomen.

In deze tijd van globalisering worden lokale identiteiten en religieuze identiteiten versterkt, als reactie op een wereld waarin de grenzen van naties en volkeren steeds vager worden. Het is dan ook niet raar dat deze wet in deze tijd is ingediend, met de bedoeling om de Joodse natie en de Joodse identiteit te verdedigen en te verstevigen.

Gelijk roepen dat het een Apartheidsregime is, of dat het extreem-nationalistische sentimenten zijn, dat is nogal overdreven. Bijna elke natie heeft een officiële taal en zijn er minderheidstalen. Gaan de arabieren in Nederland de straat op, omdat Nederlands de officiële taal is van het land? Neen. Ik zou eerder zeggen dat het installeren van een nationale taal een stap is tot het worden van een natiestaat. Daar kan je voor zijn of tegen, maar het is niet extreem-rechts of een uiting van Apartheid.