Me Tarzan, you Jane!
Het is nauwelijks te geloven, maar volgens
een columniste van het Algemeen Dagblad is het tijd voor Nederlandse
mannen om weer...
mannelijk te worden. In haar meest recente
schrijfsel voor haar krant legt redacteur Eefje Oomen uit dat hoewel 'versier-expert' Julien Blanc wellicht een tikje te ver gaat in zijn
'Me Tarzan, you Jane'-verhaal hij wel degelijk een punt heeft.
Vrouwen houden van mannelijke mannen en niet van halfbakken watjes die op zijn best halve vrouwen genoemd kunnen worden.
Ikzelf zie de Nederlandse man tot mijn spijt tot een halve vrouw degenereren. Bakfietsbesturend. Tuttelend over de harde aanpak van de zwemleraar. Bang om een vent te zijn; hard, ongenuanceerd met af en toe een leipe opmerking over een korte rok. Die Amstel-reclame, dat is natuurlijk een uitvergroting, maar mag ik, als vrouw, zeggen dat ik die boertige mannen ook mis?
Vervolgens komt ze met een lijstje van buitengewoon politiek incorrecte tips. Mijn favorieten:
3 - Oe, oe, ah, ah.
Ik propageer geen knuppel maar geloof wel in een aandeel Me Tarzan, You Jane. Elke vrouw vindt het oké om, terwijl ze in de minestrone staat te roeren, vanachter goed beetgepakt te worden. Optillen. Over de schouder. En op bed smijten.
En:
5 - Negeer haar gezeur.
Ik zeg niet: negeer haar gezeur áltijd, maar maak er af en toe ferm een einde aan. Elke vrouw hunkert er zo nu en dan naar dat iemand haar, met één onverbiddelijke druk op de knop, uitzet.
Als Thierry Baudet dit soort dingen zegt of schrijft wordt hij
kapotgemaakt in de mainstream media. Voor je het weet wordt hij dan bijna gedwongen om zijn excuses aan te bieden of wordt er zelfs een beroepsverbod uitgevaardigd. Maar hoe reageren de politiekcorrecten onder ons nu Oomen - een vrouw! Onafhankelijk! Succesvol! Journaliste! - precies hetzelfde zegt? Komt er nu ook massale kritiek of wordt haar verhaal gewoon genegeerd onder het motto, 'als we er niet over praten weet niemand dat ze een column heeft geschreven'?
Nou, slecht nieuws voor dat soort huilebalk-feministen: het AD wordt vrij goed gelezen. Negeren gaat dus niet werken.
Dus? Wat nu?
Overigens iets anders: het valt mij op dat er bij dit soort zaken steeds over vrouwen wordt gesproken. Wat zij willen (van ons mannen); waar zij zich gelukkig door voelen. Dat is allemaal leuk en aardig - en als getrouwd man begrijp ik daar de waarde van - maar laten we niet vergeten dat het in eerste instantie om het geluk van mannen zelf dient te gaan. Een man kan onmogelijk gelukkig zijn in een maatschappij waarin hij gedwongen wordt om zich te gedragen als een schattig, lief lammetje zonder ruggengraat. Mannen zijn gelukkig als ze zich als mannen mogen en durven gedragen. Dat vrouwen daardoor ook gelukkiger worden en het aantrekkelijk vinden is leuk meegenomen, maar dat is niet het doel.
