De teruggekeerde IS-strijder die rustig naar de Balie kon gaan werd al maanden door de AIVD gevolgd en werd bestempeld als een 'zwaar geval'. Toch werd er niets gedaan en de vraagtekens blijven minister van Veiligheid en Justitie, de heer Grapperhaus, achtervolgen. Volgens de minister moet er genoeg juridisch bewijs zijn voordat iemand opgepakt wordt. De Syriër werd herkend door leden van de activistische groep Raqqa is Being Slaughtered Silently (RBSS) die daar waren voor een debat over een documentaire. Toen de activisten een foto van de man wilden nemen, vluchtte hij de zaal uit. Per fiets verliet hij het Leidseplein.
In zo een geval is het natuurlijk al maanden te laat. Als de desbetreffende persoon iets wilde doen, dan was de Balie nu al een kerkhof geworden. De politie en de AIVD blijken heel vaak te laat te zijn om actie te ondernomen, terwijl een verdachte wel al in
het vizier is.
"Het is in het algemeen zo dat personen die een gevaar voor de nationale veiligheid kunnen zijn zeer nauwlettend in de gaten worden gehouden", zegt de minister. De ChristenUnie en de VVD vinden dat de man moet worden opgepakt als hij lid is geweest van IS. De minister wil niet ingaan op individuele gevallen.
Grapperhaus benadrukt dat er voldoende juridische grond moet zijn om iemand vast te zetten. Volgens hem wordt er "scherp opgelet". Maar hij kan, "ook vanwege de veiligheid", dus niet op "deze specifieke kwestie" ingaan.
Het feit dat iemand in de gaten gehouden wordt en het dus bekend is dat de persoon een teruggekeerde jihadist is en IS-strijder blijkt dus niet voldoende te zijn om iemand op te pakken. Zo een persoon heeft zich al schuldig gemaakt aan verschrikkelijke daden, direct of indirect. Dat moet al genoeg zijn om iemand gelijk op te pakken.
De komende jaren wordt het voor Nederland een stuk zwaarder om de teruggekeerde
jihadisten in de gaten te houden of überhaupt in het vizier te krijgen. Als dit de maat is waarop het beleid is gebaseerd, dan riskeert de overheid wel heel erg veel. Soms wil de overheid iemand in de gaten houden om op een groter netwerk te komen, maar die balans van afwegingen wordt steeds moeilijker te maken. Wachten is dan te risicovol en de levens van mensen lopen gevaar.
