'Met het pistool op de slaap kiezen tussen Rutte of Kaag als premier? Dan met grote tegenzin toch maar Rutte!'

Het premierschap van Mark Rutte hangt aan een zijden draadje. De Omzigtaffaire was de druppel die de emmer deed overlopen. We hebben tien jaar mogen ‘genieten’ van zijn leiderschap. Maar plotseling voldoet het niet meer. Het is niet transparant en staat te ver van de burger. Maar de redding is nabij: Sigrid Kaag komt met ‘nieuw leiderschap.’ Helaas maakt ze niet duidelijk wat dit inhoudt.

Laten we eens een inschatting maken. Betekent het een brug slaan naar burgers, en meer inspraak? Nee. De bekende kernelementen van D66 waren ooit gekozen burgemeesterschap en referenda. Ze zijn de deur uit gedaan omdat burgers dom geacht worden en met oplossingen komen die D66 niet aanstaan. D66 houdt de macht namelijk graag bij de elite.

Wat houdt het ‘nieuwe leiderschap’ van Kaag dan wel in? We kennen D66 als een partij van vrouwenquota en inclusie, waarbij de tekst ‘afspiegeling van de maatschappij’ vaak geuit wordt. D66 is een partij die ons dwangmatig mensen wil opdringen die anders niet daarvoor in aanmerking zouden komen. Dit is een zeer kwalijke ontwikkeling: het betekent een toename van discriminatie en een dommere maatschappij aangezien mensen niet langer primair op prestaties worden gekozen, maar op eigenschappen waar ze niets aan kunnen doen, zoals kleur, geslacht, herkomst of seksuele geaardheid.

Heeft Sigrid Kaag een specifiek doel met ‘nieuw leiderschap’? Ja, lang leve het feminisme! Kaag wil vooral vrouwelijk leiderschap, waarvan ze meent dat zij daarvoor als eerste in aanmerking komt. Ze wil de eerste vrouwelijke premier worden. God verhoede. Ik zie in haar een elitaire kakkineuze en arrogante dame die niets op heeft met de noden van burgers, de ‘gewone man’. Bovendien acht ik haar kennisniveau ver onder de maat om een land te kunnen leiden.

Als ik met het pistool op de slaap moet kiezen tussen Mark Rutte en Sigrid Kaag als premier dan zou ik met grote tegenzin toch Rutte kiezen. Maar de hemel verhoede dat we ooit voor die keuze gesteld worden.

Frits Bosch, auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer”.