Merkels favoriet voor de post van ECB-president, Axel Weber, heeft aangegeven die positie niet te ambiëren. Merkels plan om het Duitse vertrouwen in de euro te herstellen heeft daarmee een klap gekregen. In de optiek van Merkel geeft een Duitse Europese Bankpresident meer vertrouwen. Gelijk heeft ze. Nu Weber zich terugtrekt, komt de euro ook weer in de gevarenzone.
Weber is momenteel nog president van de Duitse centrale bank, maar volgens
geruchten moet hij zijn afwijking van Merkels plannen duur betalen en zal ze hem vragen zo snel mogelijk af te treden. Dat krijg je ervan als je de plannen van IJzeren Angela dwarsboomt.
Politiek gezien is het voor Merkel van het grootste belang het Duitse vertrouwen in de euro te restaureren, haar eigen politiek toekomst hangt er vanaf. Ze heeft als Bundeskanzlerin immers ingestemd met de bail-outs en de miljarden voor het noodfonds. Merkels plan om de Duitsers weer warm te krijgen voor de euro, valt in economisch opzicht voor een groot deel samen met de stabiliteit van de euro. Als Duitsland de euro steunt, is de euro veilig, zo denken beleggers terecht.
Een belangrijke schakel in de Restauratie was een Duitser op de plaats van Trichet krijgen, die in oktober aftreedt. Het liefst zelfs een Duitser van haar eigen generatie, die niet voortdurend politiek bedrijft vanuit het schuldbesef van de Tweede Wereldoorlog. Een bankpresident die ook aan de Duitse (en Nederlandse) belangen denkt, zou het vertrouwen van Duitsers en beleggers in de euro doen terugkeren. Nu haar gedroomde kandidaat zich terugtrekt, is onduidelijk of haar plan slaagt. Daarmee is de euro weer in de gevarenzone.