Mauro-advocaat Tofik Dibi kent onze rechtsregels niet

Tofik "Mauro" Dibi was te gast in Buitenhof. Aldaar gaf hij blijk van een vreselijke misinterpratie van de Nederlandse wet- en regelgeving.

Aan Peter van Ingen mocht de GroenLinkser gaan uitleggen wat hij nu precies wilde: dat was dus een heropening van het debat. Er hadden zich nieuwe feiten voorgedaan en aan de hand daarvan zou minister Leers moeten komen tot de beslissing om een moratorium uit te vaardigen, dat voorziet in het voorkomen van de uitzetting van 'Mauro en aanverwante gevallen.' Dit betoog slaagde niet, want op ten minste drie punten gaat de jonge politicus de mist in. Ik zal ze allemaal behandelen.

Tofik Dibi denkt dat iemand als Mauro Manuel er baat bij heeft als er een vertrekmoratorium wordt afgekondigd. Wat er gebeurt wanneer zo'n moratorium wordt ingesteld is dat de minister het uitzetten van asielzoekers die aan bepaalde voorwaarden voldoen verbiedt. Zo is tot een tijd terug een moratorium van kracht geweest dat het uitzetten van bepaalde Somalische vluchtelingen verbood. Deze mensen zijn wat langer in een asielzoekerscentrum gebleven, maar uiteindelijk toch op het vliegtuig richting huis. Moratoria zijn dus altijd tijdelijke maatregelen.

Maar er is nog een andere reden waarom Mauro hier echt niets aan heeft. Een moratorium verandert namelijk niets aan zijn rechtspositie. Hij is en blijft hiermee een uitgeprocedeerde asielzoeker. Óók als een nieuwe wet wordt aangenomen, want wetten werken niet met terugwerkende kracht. Mauro kan niet terug de procedure in, ook niet als deze wordt aangepast.

Door een moratorium zou Mauro dus misschien nog een paar maandjes langer kunnen blijven, maar zeker niet permanent.

Tofik Dibi wilt het afgelopen week gehouden debat nog een keer heropenen, omdat zich volgens hem 'nieuwe feiten' hebben voorgedaan. Hij doelt hiermee op het CDA-congres, dat een motie aannam om een 'humaner asielbeleid' te voeren. Maar dit is helemaal geen nieuw feit: het is een aangelegenheid die deel uitmaakte van de positiebepaling van één politieke partij. Niks meer en niks minder: niets van wat er op het CDA-congres gezegd is heeft Mauro's verblijf of vertrek relevanter of irrelevanter gemaakt. Mauro heeft nog steeds te maken met dezelfde voorwaarden als vrijdagavond.

Tofik Dibi meent dat hij lief is voor het CDA, omdat hij voor hen het debat wil heropenen. Hij vond dat het CDA verplicht was een nieuwe Mauro-motie in te dienen, dus voor hen ging hij het debat heropenen. Hij vond namelijk dat de christendemocraten daartoe verplicht waren na hun congres. Ik vraag me af waar Tofik precies vandaan haalt dat congressen van politieke partijen een bindende status hebben. Juridisch sowieso niet, maar ook de macht der gewoonte verlangt dit niet. Een voorbeeldje: er zijn verschillende politieke partijen van wie het congres het verbod op ritueel slachten had verworpen. Toch stemden deze fracties in met het voorstel van Marianne Thieme. Brak de pleuris uit bij deze partijen? Nee hoor, alles werd stilzwijgend aanvaard. Er ligt voor de CDA-fractie dus een prima precedent om akkoord te gaan met de uitzetting van Mauro, óók als het congres dat eigenlijk niet zo leuk vindt.

Kortom, Tofik Dibi praat een hele hoop en komt met een hoop spitsvondige trucjes. Het zou echter fijn zijn als hij voorafgaand aan dergelijke uitlatingen bij Buitenhof de haalbaarheid van z'n plannen onderzoekt. Want in dit geval lusten de honden er geen brood van.