Ze was opgegroeid als een dier.
Toen politieagent Mark Holste in 2005 werd gebeld, wist hij niet dat dat telefoontje zijn leven voor altijd zou
veranderen. Het was een melding van een man, die een mysterieus klein meisje had gezien achter het raam van zijn buren. Hij beschreef het meisje als "zeer bleek".
Het huis was een halve bouwval, maar toch hadden er de afgelopen jaren mensen in gewoond. De omwonenden hadden echter nog nooit kinderen in of rond het huis gezien. Daarom belde de buurman de politie toen hij een meisje dacht te zien – misschien was er sprake van
kindermishandeling. Agent Holte ging polshoogte nemen.
Wat hij aantrof in het huis, was erger dan wat hij ooit had gezien. Uitwerpselen op de vloer, spinnenwebben overal, en honderden kakkerlakken door het hele huis. Het was één grote bende.
Maar het allerergste moest nog komen. Midden in alle rotzooi zat zoiets vreselijks, dat zelfs deze ervaren politieman het niet kon geloven. Een zesjarig meisje, dat niets droeg behalve een vieze luier. Ze was compleet uitgehongerd.
Agent Holte beschrijft hoe ze op hem reageerde:
"Toen ik binnenkwam, werden haar ogen groot. Ze opende haar mond en kroop toen opzij, als een krab, in de hoek. Ze trok naar knieën naar haar kin en hield ze stevig vast met haar armen. Toen begon ze grommende geluiden te maken."
Het lijkt een verhaal uit een horrorfilm, maar helaas gaat het hier om een echt geval van kindermishandeling. De moeder van Danielle, zo bleek het meisje te heten, had haar kind ernstig verwaarloosd. Ze was compleet uitgehongerd en werd direct naar het ziekenhuis gebracht.
De zesjarige Danielle kon nauwelijks praten. Ze was zo ernstig verwaarloosd, dat haar ontwikkeling op het niveau was van een baby. Haar moeder werd opgepakt, en uit de ouderlijke macht ontzet.
Gelukkig was dat niet einde verhaal voor Danielle. Ze werd geadopteerd door twee ouders die wél voor haar wilden zorgen, Bernie en Diane. Die hadden al vier kinderen, en wilden Danielle de kans geven om bij een liefhebbend gezin op te groeien. Inmiddels woont ze al bijna tien jaar bij haar nieuwe ouders op hun boerderij, waar ze een heel stuk gelukkiger is zoals je ziet.
Toch blijven er problemen bestaan. Regelmatig heeft Danielle woede-aanvallen, en ook heeft ze last van enorme eetbuien. Ze kan zichzelf dan zo volproppen dat ze er misselijk van wordt, maar toch blijft ze dooreten. Allemaal het gevolg van haar kinderjaren, waarin ze steevast werd uitgehongerd door haar biologische moeder.
Om te zorgen dat Danielle niet de hele voorraad opeet, sluit haar adoptievader de koelkast af met een kettingslot. Hij hoopt dat Danielle langzaam maar zeker zal integreren in de normale samenleving. Nu heeft ze namelijk het niveau van een peuter, omdat ze zo erg is verwaarloosd.
Het verhaal van Danielle is een schokkend voorbeeld van de effecten van mishandeling en verwaarlozing. Gelukkig heeft ze nu ouders die wél voor haar zorgen. Een tijdje terug maakte Oprah Winfrey deze schokkende uitzending over Danielle.
https://www.youtube.com/watch?v=P_IBGS1FQw4