LOL! Domme racismeroeper Anja Meulenbelt: 'You'll Never Walk Alone is een gospel, groot gemaakt door Aretha Franklin!'

Het enige probleem? Het is een lied geschreven door twee blanke mannen. Voor een musical.

Je hebt van die mensen die niet eens door hebben dat elke keer dat ze hun muil opentrekken, het hele land ze hard uitlacht. Eén van die types is Anja Meulenbelt. SP'er en professionele racismeroeper pur sang. Mevrouw is zo'n type dat andere blanke Nederlanders systematisch 'wit' noemt en dat ons continu een schuldcomplex probeert aan te praten vanwege onze nationale geschiedenis.

Geen wonder dus dat mevrouw zo onder de indruk is van mafketels als Sylvana Simons en Gloria Wekker.

Op Facebook meldde Meulenbelt gisteren dat ze een geweldig mooie kerkdienst had bijgewoond. Die werd een keer geleid door... Gloria Wekker vanwege haar "pasende serie Profeten van nu." "Niet alleen was het een prachtige toespraak/preek maar Gloria zorgde voor een onverwacht hoogtepunt," aldus de radicaal-linkse racismehuiler. Ze gaat verder:

"Wie kent niet dat voetballied dat in het stadion meegebruld wordt - You'll never walk alone? Ik zal niet de enige witte Nederlander zijn die niet wist dat dat lied een gospel is, een zwart religieus lied, beroemd gemaakt door Aretha Franklin. We gingen het nu terug veroveren op de geschiedenis, zoals we dat met zoveel dingen moeten doen."

Oh ja, het was een bijzonder emotioneel moment voor Anja, Wekker en al die andere aanwezigen:

"Ons koor had het ingestudeerd, de hele volle kerk zong mee, en ik zag een traan biggelen over de wang van Gloria naast me. Ik hield het ook niet droog. When you walk through a storm, hold your head up high, and don't be afraid of the dark. You'll never walk alone."

Helaas is er één probleempje voor deze huilebalken:

You'll Never Walk Alone is geen gospel-lied, maar een musical-lied. Geschreven door twee blanke componisten genaamd Oscar Hammerstein II en Richard Rodgers.

Oh ja. En als bonus-probleem werd het lied niet beroemd gemaakt door de Afro-Amerikaanse Aretha Franklin, maar door de ultra-witte Britse band Gerry & The Pacemakers.

Je zou erom lachen als het niet zo ontzettend triest was. Man, wat zijn die Wekker en Meulenbelt toch een zielepoten.