Naar het goede oude recept van Job Cohen, moeten ook de agressieve terrorismeliefhebbers van 2016 geknuffeld worden en voorzien van een lekker kopje thee. Some things change, but the PvdA clearly doesn't.
De bommen in Brussel waren gisteren nog niet afgegaan, of er kwamen al vele berichten binnen van juichende hufterjeugd die het juist allemaal wel mooi vonden wat er gebeurd. Of de bron nu een
Amsterdamse scholiere, een
Bredase yogaleraar of een
Brusselse brandweerman was, allemaal benoemden ze hetzelfde, gore, fenomeen: de gewelddadig dood van tientallen mensen in de Belgische hoofdstad gisteren is voor sommigen kennelijk een feestje.
En wat doe je met zo'n jihadistisch feestje? Vice-premier
Lodewijk Asscher heeft wel een suggestie: dan kom je gewoon zelf ook langs
om een kopje thee te drinken:
Je moet leerlingen niet opgeven, ook als die afgrijselijke dingen roepen na aanslagen zoals dinsdag in Brussel. Dat zei minister Lodewijk Asscher (Integratie) woensdag tijdens een debat in de Tweede Kamer over discriminatie.
Het gesprek met zulke scholieren moet worden voortgezet, vindt Asscher, want als je niks durft te zeggen, geef je toe. ,,Je moet het debat vol aangaan.''
Asscher snapt het overduidelijk nog steeds niet. Deze jongens zijn niet aan het aandacht zoeken geslagen. Het gaat namelijk een stuk verder dan een stelletje pubers dat tegendraads wil zijn.
Terreurliefhebbers zijn immers geen onzekere mensen die niet weten wat ze willen. Integendeel: dat weten ze juist heel goed. Ze haten onze vrijheid, onze ruimdenkendheid, onze tolerantie en het feit dat er hier geloofsvrijheid heerst. Niet alleen voor moslims, maar ook voor christenen, joden en atheïsten. Ze haten dat. Homo's mogen hier gewoon openlijk uitkomen voor hun homoseksualiteit, en iemand als Geert Wilders heeft vrijheid van meningsuiting. Ze zien ons - het Vrije Westen - als Sodom en Gomorra, en willen ons daarom uitroeien.
Succes met je kopjes thee, Lodewijk Asscher. Op het moment dat een terreurliefhebber staat te juichen vanwege Brussel, is hij niet al één, maar al tien haltes verder op de trein der radicalisering. Je kan proberen de achtervolging in te zetten, maar beter is het om gewoon de spoorwegen te bombarderen.