1. Zij beschaamde het vertrouwen van dit ministerie.
Zij vertrok eerder bij het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken nadat zij uit haar vertrouwensfunctie bij de afdeling ‘Politieke VN-zaken’ van dit ministerie was gezet.
Dat was omdat de leiding van BZ had ontdekt dat zij in het geheim met een vertrouweling van Yasser Arafat was getrouwd. Zij beschaamde dus het vertrouwen van dit ministerie en wist niet goed om te gaan met gevoelige informatie.2. Haar persoonlijk leven is nauw verbonden met een terroristische organisatie.
Haar Palestijnse man, Anis al-Qaq, was namens de Palestijnse terreurorganisatie PLO ‘Onderminister van Planning’. Dat was in een tijd dat zijn baas Yasser Arafat opdrachten gaf om terreuraanslagen te plegen. Dat kan betekenen dat haar man persoonlijk de hand in terreur heeft gehad.3. Zij heeft bewondering voor terroristen.
Sigrid Kaag heeft in haar woonkamer prominent een foto van Yasser Arafat. Yasser Arafat geldt als “de vader van het moderne terrorisme”.4. Zij heeft goede banden met terreurorganisaties.
Sigrid Kaag beroept zich in interviews geregeld op haar goede relatie met de sjiitische terreurorganisatie Hezbollah.5. Pro-terreur.
Haar kinderen lijken pro-terreur te zijn opgevoed door hun ouders. Zo likete haar dochter Janna “Marwan Barghouti for president” op Twitter. Deze Marwan Barghouti is tot vijf keer levenslang veroordeeld wegens bewezen betrokkenheid bij drie terreuraanslagen waarbij vier Israëli’s en een Griekse monnik werden gedood.6. Zij is haatdragend naar een bevriende democratische natie.
De democratisch gekozen Israëlische premier Netanyahu noemde zij onder meer “een racistische demagoog” en “geen vertegenwoordiger van vredelievende Israëli’s”.7. Zij heeft nauwelijks verbondenheid met Nederland of met het Nederlandse beleid.
Haar kinderen noemt zij ‘Palestijns’. Als haar kinderen Palestijns zijn en dus niet Nederlands, wat doet zij dan in een Nederlands kabinet?
Ook beleidsmatig gezien is Sigrid Kaag een heel merkwaardige keus voor een staatssecretaris. Sigrid Kaag herkent zich niet in Nederland, want zij constateert “dat Nederland gedurende mijn [tientallen jaren] afwezigheid nogal is veranderd”.