Libië en de opportunistische hypocrisie van de PvdA

Kent u het verschil tussen een Afghaan en een Libiër? Nee? Vraagt u het eens aan de PvdA, die kan het u na vandaag haarfijn uitleggen. De PvdA vindt namelijk dat de Libiër beschermd moet worden tegen geweld, terwijl de Afghaan wat die partij betreft mag creperen. Men noemt dat ook wel een dubbele standaard. Of nog zo´n mooi woord: hypocriet!

Zojuist maakte Diederik Samsom op twitter bekend dat de PvdA-fractie de Nederlandse bijdrage aan de operatie in Libië steunt, “om daarmee het geweld tegen Libische bevolking te stoppen.” Das allemaal prachtig en nobel enzo, maar ruiken ze zelf nou niet het vieze luchtje van hun eigen electorale opportunisme? De PvdA kan haar steun niet geven aan een missie waarbij Nederland de lokale politie in Kunduz opleidt om haar eigen bevolking tegen het geweld van de Taliban te beschermen, maar met bommen op Tripoli heeft zij geen enkel probleem. Is de moordlustige Taliban dan werkelijk zo anders dan die gestoorde Khadaffi?

Het mag inmiddels duidelijk zijn dat de PvdA zich bij het bepalen van haar oppositielijn in dit soort gevallen geenszins door haar ideologie laat leiden. Wat het volk vindt is haar maatstaf. Het volk begreep niet zoveel van de noodzaak van een politiemissie, dus was de PvdA tegen. Het volk ziet wel het nut in van het beschermen van de Libische bevolking, dus is de PvdA voor. Das op zich wel fijn voor Rutte I, want echt verrassend zal de PvdA daarmee niet meer uit de hoek komen. Het kabinet hoeft slechts naar de uitkomst van de Maurice de Hond enquête te kijken, en zij weet of ze de steun van de 30 PvdA-stemmen kan genieten.  Het vervelende is natuurlijk dat als het volk van mening verandert, de PvdA haar lijn ook moet aanpassen. En mocht dat gebeuren, dan staan Cohen en de zijnen vooraan in het leveren van kritiek.

Begrijpt u mij niet verkeerd, ik vind de houding van de PVV ten opzichte van Nederlandse inmenging in Afghanistan en Libië wanstaltelijk in de consistentie van haar ‘nee’, maar van hypocrisie kan niemand de partij van Wilders in deze betichten. En doe mij dan maar tien keer liever een partij die altijd tegen is, dan een partij die zich constant laat meevoeren door de mening van het volk.