De afgelopen dagen zei ik het achter de schermen al, nu ook ervoor: Sybrand Buma is hard op weg om hét alternatief te worden op Mark Rutte als premier van ons land.
Zoals vaste lezers weten denk ik dat de PVV een goede kans maakt om de grootste partij van het land te worden. Helaas voor ons democratische stelsel betekent dit niet dat Geert Wilders ook premier zal worden. Het partijkartel kennende zullen ze hem gewoon buitenspel blijven zetten, hoe groot hij ook wordt. Op termijn moet dat mijn inziens leiden tot een politieke revolutie waarbij de PVV in haar eentje 40 zetels binnensleept en de rest van de politiek niet meer om Wilders heen kán. Hoewel dat moment met rasse schreden nadert denk ik niet dat we er al zijn.
Normaal gesproken zou je er dan vanuit gaan dat Mark Rutte zijn derde kabinet in elkaar mag knutselen na de verkiezingen. Daar ben ik niet zo zeker van. De VVD'er staat terecht bij vriend en vijand bekend als een enorme huichelaar die zijn moeder nog zou verkopen om nogmaals premier te worden. Tegelijkertijd knokken hij en Wilders elkaar de tent uit, wat weliswaar een aardige strategie is om de ander te verslaan, maar wat ook ruimte biedt voor een ander om 'de grote compromissensluiter' te worden.
En dat is waar Sybrand Buma van kan profiteren. Zoals Frank Poorthuis uitlegt in het AD beseft de CDA-leider dat zelf duidelijk ook:
Buma weet daarom ook als geen ander dat hij deze verkiezingen de Balkenende-rol kan vervullen. De ogenschijnlijke sukkel, misschien niet sexy, misschien niet de grote verlosser, maar he. Iedereen vecht met elkaar. Wilders en Rutte, ze krabben elkaars ogen uit. De mensen worden het beu. Ze zoeken de laagste rente voor dertig jaar vast: Sybrand Van Haersma Buma. Wordt vervolgd.
Let op mijn woorden: in de laatste twee weken van de campagne zal het CDA snel stijgen en wordt Buma opeens 'het redelijke' alternatief als premierskandidaat. Je kunt de verschuiving in de politieke verhoudingen gewoon voelen.