Les 1: geef nooit je fouten toe

Dus de Nederlandse overheid heeft toegegeven fout te hebben gezeten in de Libische kwestie. En ik maar denken dat Gadaffi de boef is.

Even na vijven op de telex: het kabinet erkent dat het toestemming had moeten vragen aan Libië voor de evacuatievlucht. 'Feitelijk is het zo dat toestemming had moeten worden gevraagd”, zo stelde vicepremier Maxime Verhagen in al zijn wijsheid. "Op het moment dat dat wordt erkend, kunt u dat opvatten als een excuus." Nederland zal nog tegenover de Libiërs bekennen dat we in strijd met "normale gebruiken" handelden. Nou breekt me de klomp!

Vorige week vrijdag konden wij ons druk maken om SP-kamerlid Harry van Bommel die stelde dat het "niet legitiem" was om met een helikopter in Libië te landen, en vergeleek het zelfs met een niet-westerse helikopter die "ergens in Amsterdam" landt. Hij trok het keuteltje weer in, gelukkig.

Kortom: zelfs prominent Nederland-hater Harry van Bommel beseft dat Nederland het volste recht had om deze evacuatie uit te voeren omdat er sprake was van een noodsituatie. En uitgerekend een CDA-minister gaat met de billen bloot voor een kolonel in een clownskostuum.

Laat ik voorop stellen dat ik erg blij ben dat de vrijlating zo snel volgde op het begin van de gijzeling en dat de drie Nederlandse militairen ongeschonden zijn. Maar als de Nederlandse regering zo opzichtig bukt voor een socialistische potentaat met vrouwelijke fopbeveiligers en een idioot tentenkamp, dan moet ik toch even heel hard huilen.

En wat krijg ik toch ineens een zin om vanaf het dek van de Hr. Ms. Tromp een Nederlands ogende Libische Lynx uit de lucht te schieten. Normale situatie, me hoela.