Tour de dopage.
De Franse krant LeMonde heeft vandaag een buitengewoon interessant artikel online gezet over doping in de Tour de France. En dan bedoel ik niet ten tijde van Lance Armstrong, maar anno 2013.
Wielerfans moeten
het artikel echt even lezen. Ja, ook als uw Frans een beetje... roestig is. Net als dat van mij. Geen punt: Gewoon vertalen met behulp van
Google Translate.
Kort gezegd komt het erop neer dat renners en hun bazen en dokters manieren hebben gevonden om het 'bloedpaspoort' op een manier te gebruiken waardoor ze beter kunnen dopen en om controleurs via dit hulpmiddel voor de gek te houden. Daarnaast zijn er nieuwe dopingsoorten in omloop dit op het moment nog niet opgespeurd kunnen worden. AICAR wordt daarbij met naam en toenaam genoemd.
Is de sport dus opeens schoon? Volgens de bronnen - ingewijden, aldus LeMonde - niet. Ze zijn alleen veel slimmer geworden.
En zo blijft de heksenjacht dus doorgaan. Wat zou het mooi zijn als ze doping gewoon zouden reguleren zeg. Hoeven we dit soort gezeur niet meer aan te horen, terwijl de renners de Tour de France kunnen uitrijden zonder daarna meteen maandenlang in de lappenmand te liggen.