Leger Egypte eist rust. En wel meteen.

Het Egyptische leger heeft het wel gehad met de pro-democratie (en pro-Islamisme) en demonstraties. Mubarak is afgetreden, Het leger is aan de macht. Jullie hebben gekregen wat je eiste, ga nu maar weer aan het werk, is de boodschap van de militairen.

Ze dreigen de overgebleven demonstranten op het Tahrirplein nu te arresteren. En als je één ding niet wilt, als demonstrant, dan is het wel opgepakt worden door de militaire politie die je, na arrestatie, in een kerker stopt waar je op zijn best op een 'water-en-brood'-behandeling kan rekenen.

Het is een beetje hard en autoritair van het leger, maar de generaals hebben natuurlijk gelijk. Als er niet meteen een einde komen aan de ongeregeldheden is de kans groot dat de Moslimbroederschap de macht grijpt. En dat moet ten koste van alles voorkomen worden. Het westen én seculiere Egyptenaren moeten in hun handjes knijpen dat het leger een echt - en het laatste - seculier bolwerk is.

De militairen moeten de tijd krijgen om de orde te herstellen, de grondwet te hervormen, Egypte langzamerhand te democratiseren. Snelle, plotselinge, veranderingen blijken vrijwel altijd desastreus uit te pakken. Het motto van het leger is, en moet zijn: rustig aan, dan breekt het lijntje niet.