-BREEK- Paus Franciscus is dood

Toen hij in 2013 gekozen werd als opvolger van paus Benedictus XVI, verraste zijn naamkeuze — Franciscus — vriend en vijand. Het was de eerste keer dat een paus zich noemde naar de heilige van Assisi, bekend om zijn armoede, nederigheid en liefde voor Gods schepping. Vanaf het begin liet hij zien dat hij wilde breken met de pauselijke grandeur: hij koos voor het gastenverblijf in plaats van het pauselijk appartement, droeg eenvoudige kleding en preekte met vurigheid over de noden van de armen en migranten.

Paus Franciscus was de eerste niet-Europese paus in meer dan 1200 jaar, en zijn blik op de wereld was gevormd door het Latijns-Amerikaanse continent — een continent dat weet wat onrecht, ongelijkheid en armoede betekenen. Hij sprak vaak over de "periferie", zowel geografisch als geestelijk: mensen die buiten de aandacht vallen van media en macht.

Hij benadrukte dat de Kerk “een veldhospitaal” moest zijn, niet eerst een rechtbank. Zijn jubeljaar van Barmhartigheid (2015-2016) werd een krachtig teken van deze pastorale visie.

Tegelijkertijd was zijn leiderschap voor velen — ook binnen de Kerk — soms verwarrend. Zijn uitspraken over moraaltheologische kwesties, zijn pogingen tot decentralisatie van het kerkelijk gezag, en zijn stijl van regeren riepen vragen op. Er was bij sommigen bezorgdheid dat leerstellige helderheid plaats moest maken voor pastorale soepelheid, wat leidde tot verwarring onder gelovigen en geestelijken.

Toch bleef hij tot op het einde een herder, trouw aan zijn overtuiging dat barmhartigheid en waarheid samen moeten gaan — en dat de Kerk niet een bastion is van volmaakten, maar een thuis voor zondaars op weg naar heiligheid.

Hoewel we wellicht niet altijd eens waren met zijn koers of accenten, mogen we nooit vergeten dat paus Franciscus bovenal de plaatsbekleder van Christus op aarde was, de opvolger van de heilige Petrus. Zijn sterven is een moment van verdriet, van bezinning, maar ook van hoop.

Ik roep alle katholieken op — ja, alle mensen van goede wil — om te bidden voor de ziel van paus Franciscus. Moge de Heer hem genadig zijn, zijn fouten vergeven en hem het eeuwige leven schenken in de glorie van het hemels Jeruzalem.

De dood van een paus is ook altijd een moment van overgang. De zetel van Petrus is nu sedes vacans — de Heilige Stoel is vacant. Binnenkort zullen de kardinalen bijeenkomen in conclaaf om te bidden en te beslissen wie God heeft gekozen als nieuwe herder van Zijn universele Kerk.

Laat ons daarom ook bidden voor de heilige Kerk van God, dat zij geleid mag worden naar een paus die de waarheid in liefde verkondigt, trouw is aan de geloofsschat van de eeuwen, en moedig is in het licht van de uitdagingen van deze tijd. Een paus die ons helpt heilig te worden — want dat blijft uiteindelijk de roeping van iedere gelovige.

Schrijf je in voor onze Nieuwsbrief: