Langste demonstratie ooit na 35 jaar beëindigd

Al 35 jaar stond ze er, dag en nacht, in de zomer en in de winter: Concepción Picciotto. De ongeveer 80-jarige (haar precieze leeftijd was onbekend) heeft maandag haar laatste protestwoorden gesproken. De reden? Ze is niet meer onder ons.

Conchita, zoals ze ook wel bekend stond, emigreerde in 1960 vanuit het Spaanse Galícia naar de Verenigde Staten. Ze kreeg daar onder andere bij de Spaanse ambassade werk, en kon zo redelijk goed rondkomen. Toch besloot ze in 1981 om haar leven drastisch te veranderen: ze begon aan wat de langste demonstratie ooit zou worden.

Ze stelde zich op voor het Witte Huis in D.C., en zou daar nooit meer weggaan. Ze was een echte protestgekkie: ze begon haar protesten tegen nucleaire wapens, wat in de jaren '80 nogal een hot topic was. Toen alle andere demonstranten echter allang weer vertrokken waren en wat nuttigs met hun leven waren gaan doen, bleef Conchita staan waar ze stond. Tot afgelopen maandag verliet ze haar plekje nooit. Ze zette een tentje op, en woonde daar als een dakloze in. Zelfs tijdens zware sneeuwval of snikhete zomerdagen bleef ze op haar plek.

Ze sprak graag met iedereen dat het wilde over wat er zoal mis zou zijn met de beslissingen die in het huis achter haar decennialang werden genomen. Ze noemde zichzelf het liefste een vredesactiviste. Hoewel ze tot op het laatste moment tegen nucleaire wapens demonstreerde, had ze inmiddels ook andere doelen gevonden. Zo was ze, zoals zoveel vergelijkbare figuren, tegen de staat Israël, met leuzen als "Judaism yes, Zionism no". En dat was nog één van haar mildere uitspraken, zoals wel te zien is op onderstaande foto:

[caption id="attachment_130214" align="aligncenter" width="700"] Conchita met één van haar medestanders. Foto: Commiegirl[/caption]

Sinds deze maandag zullen bezoekers aan Washington D.C. het dus moeten stellen zonder haar 'inspirerende' leuzen. De kans is echter groot dat haar plek snel zal worden ingenomen door een andere schreeuwlelijk. Maar of die het ook 35 zal uithouden? Waarschijnlijk niet. Want hoe je het ook wendt of keert, en hoe fout haar opvattingen misschien ook waren: 35 jaar is een aardige prestatie.

Maar voor de rest: Adiós Conchita!