Lachen: jihadverdachten klagen over inhumaniteit

Altijd lachen. In Nederland is het meevechten in de gewapende jihad strafbaar. Da's ook niet zo gek, want het standrechtelijk executeren van andersdenkenden, het afhakken van hoofden, verkrachten en het verhandelen van seksslaven is allemaal niet écht in overeenstemming met de mores en wetten van de Nederlandse samenleving. Mensen die zich schuldig maken aan deze barbaarse praktijken draaien dan ook geheel terecht de gevagenis in.

En als ik zeg 'de gevangenis', dan bedoel ik ook dat. Je zit er gevangen. Het hoort geen leuke plek te zijn, want het idee is dat je boete doet voor het onnoemelijke leed dat je de samenleving in het algemeen en de slachtoffers in het bijzonder hebt aangedaan. Het eten is niet altijd lekker. Je vrije tijd kan je niet naar hartelust indelen. Je moet slapen en ontwaken op vantevoren vastgestelde tijdstippen.

Vinden jihadverdachten zo'n harde behandeling leuk? Natuurlijk niet. Niemand zou dat leuk vinden. Maar da's nu ook het hele punt: je wordt gestraft voor het leed dat je anderen hebt berokkend. Dat Jihadverdachten in de media dan ook hartverscheurende noodkreten laten horen, dat amuseert mij eigenlijk dan ook alleen:

Uit zulke berichten blijkt ook maar weer hoe ongelofelijk egocentrisch deze types zijn. Ze willen maar niet snappen dat ze niet 'zomaar' gepakt worden, maar omdat ze gewetenloze misdadigers zijn. Als ze met hoffelijkheid behandeld willen worden zoals ieder onschuldig mens, dan hadden ze zelf geen mensonwaardige en inhumane dingen moeten dingen moeten doen. Laat dit soort klaagjihadisten dan ook vooral eens in de spiegel kijken. De oplossing voor hun probleem ligt bij henzelf.