Nederland luilekkerland: gemeenten dwingen taaleis niet af voor allochtone bijstandstrekkers
Gemeenten hebben totaal geen zin om allochtonen met een bijstandsuitkering te dwingen om onze mooie taal te leren.
Je zou denken dat het volstrekt logisch is dat mensen in de bijstand aan enkele eisen moeten voldoen; eisen die gesteld worden met het doel om ze zo snel mogelijk alsnog aan het werk te krijgen. Zo zouden ze actief op zoek naar werk moeten gaan en zouden allochtonen die het Nederlands niet machtig zijn die taal alsnog moeten leren.
In theorie is dat ook zo. Jammer genoeg is er één probleem: gemeenten dwingen die laatste eis helemaal niet af.
Geheel terecht is de VVD daar absoluut niet over te spreken. VVD-Kamerlid Chantal Nijkerken neemt dan ook geen blad voor de mond:
"Absurd. De taaleis in de bijstand is er niet voor niets: hoe moet je werk vinden als je geen Nederlands spreekt? Op deze manier laat je mensen aan hun lot over en de belastingbetaler betaalt de rekening."
Daarom wil zij dat gemeenten bijstandstrekkers stelselmatig en vooral regelmatig controleren. Op dit moment gebeurt dit in veel gemeenten alleen op zogenaamde "reguliere contactmomenten." Dat zijn "contactmomenten" die zelden tot nooit voorkomen. Nijkerken:
"Die contactmomenten zijn niet frequent, zeker niet als iemand langer in de bijstand zit. Dit is niet te verkopen aan mensen die zich wel elke dag hard inzetten."
Nou zijn er al enkele veranderingen in aankomst. Zo moeten bijstandstrekkers vanaf 1 juli de taal spreken 'op het niveau van een 12-jarige.' Triest, maar dat is in veel gevallen al een behoorlijke verbetering ten opzichte van de huidige situatie. Als ze daar niet aan meewerken kunnen deze bijstandstrekkers vervolgens gekort worden op hun uitkering.
Een geweldig idee natuurlijk, maar helaas denken gemeenten daar net een beetje anders over. Met name Amsterdam en Rotterdam klagen namelijk dat dit betekent dat ze zowaar aan de bak moeten om allochtone bijstandstrekkers te controleren. En dat willen ze niet. Want 'meer werk' betekent immers 'meer moeheid.'
Laten we eerlijk zijn: als ze wél moe wilden worden waren deze mensen natuurlijk nooit ambtenaar geworden. Daarom klagen ze nu dus steen en been.
Daarom stel ik voor dat de Tweede Kamer de wet aanpast. Niet om allochtone bijstandstrekkers te ontzien, maar om gemeenten die hier niet aan meewerken ook financieel te straffen. Houd maar subsidies in; maak maar duidelijk aan ze dat ze minder geld zullen ontvangen van Den Haag als ze deze verantwoordelijkheid niet serieus nemen. Ambtenaren kennende zullen ze hun werk onder dreiging van straf wél doen.
