Klimaatoorlog

Een Zweedse filmploeg heeft een aantal presentaties vastgelegd, die tijdens de 'International Conference on Climate Change' van het Heartland Institute in Chicago in mei van dit jaar werden gehouden. De documentaire, 'Klimaatoorlog', is onlangs uitgekomen en kan hier worden bekeken.

Ongeveer één derde van de film schenkt aandacht aan de klimaatsceptici en tweederde aan de klimaatalarmisten, waarbij verschillende hoofdpersonen van het Climategate-schandaal uitvoerig aan het woord komen, waaronder Phil Jones en Michael Mann in knap gespeelde slachtofferrollen. De producenten lijken tot het kamp van de alarmisten te behoren, maar bleken toch bereid om naar de argumenten van een paar belangrijke sceptici te luisteren, zoals Steve McIntyre en Ross McKitrick.

Wat de alarmisten betreft was er weer sprake van 'guilt by association', in die zin dat de klimaatsceptici werden vergeleken met de tabakslobby uit het verleden. Dat gold in het bijzonder het interview met Naomi Oreskes, coauteur van de 'Merchants of Doubt', waarin deze beschuldiging weer prominent werd geuit. Inhoudelijke argumenten tegen de opvattingen van de klimaatsceptici ontbraken, anders dan het bekende autoriteitsargument dat 'alle wetenschappers het erover eens zijn dat ...' en dan volgt weer de bekende riedel.

Rechtse pro-markt denktanks in de VS liggen bij links vooral onder vuur omdat zij donaties ontvangen van het bedrijfsleven (hoe diep kun je niet zinken?) Vooral Koch en Exxon worden in deze samenhang als 'foute' donateurs beschouwd. Het Heartland Instituut heeft daarom ook laten weten dat het gedurende meer dan 10 jaar geen donaties van Koch heeft ontvangen. Van Exxon heeft het sinds 2006 geen donaties meer ontvangen.

De documentaire is een Zweedse productie. Maar bijna alle geïnterviewde wetenschappers spreken Engels. Het grootste deel van de film, die na 6 minuten begint, is dus behoorlijk goed te te volgen. De technische kwaliteit van de productie is uitstekend.

En dat allemaal op de tv in het politiek óh zo correcte Zweden. Daar kan de Nederlandse tv nog een puntje aan zuigen. Het Hilversumse omroeplandschap is sinds kort veranderd. Dus wellicht is er hoop.