Klimaat: op zoek naar 'verdwenen warmte'

They seek him here, they seek him there

Those Frenchies seek him everywhere

Is he in heaven or is he in hell?

That demned elusive Pimpernel

Reeds vele malen heb ik aandacht schonken aan de afwijkingen van klimaatmodellen van de werkelijkheid (recentelijk nog hier, hier, hier en hier), op grond waarvan zij tekortschieten als grondslag voor klimaatvoorspellingen. Men hoeft geen klimatoloog zijn om dat te begrijpen. Sterker nog, het lijkt er op dat het juist niet-klimatologen zijn die dat begrijpen. Aan vele klimatologen lijkt deze logica voorbij te gaan.

In dit verband is een van de belangrijkste punten van kritiek de afwezigheid van een 'hot spot' in de tropen (zie afbeelding). Nagenoeg alle klimaatmodellen 'voorspellen' zo'n 'hot spot' conform de afbeelding links. Maar in werkelijkheid wordt die niet gemeten (afbeelding rechts). Dat kán en mág natuurlijk niet volgens de AGWers (AGW= Anthropogenic Global Warming). Datzelfde geldt voor 'verdwenen warmte' in de bovenlaag van de oceaan. Dus stellen zij alles in het werk om hiervoor een verklaring te geven.

Op de website van het KNMI verscheen onlangs daarover een opvallende posting van de hand van Caroline Katsman en Geert Jan van Oldenborgh (GJvO), beiden van het KNMI.

Arthur Rörsch geeft daarop het volgende commentaar.

Arthur Rörsch:

Toen Noor van Andel (NvA) in zijn seminar in het KNMI (september 2010) uitlegde hoe volgens hem de oppervlakte temperatuur en de optische dichtheid van de atmosfeer door de waterhuishouding worden geregeld, voerde hij als sterke aanwijzing daarvoor de waargenomen versterkte uitstraling naar het heelal (OLR) aan. De eerste reactie uit de zaal was, dat deze waarnemingen niet betrouwbaar zouden zijn. Hierna gingen GJvO en NvA een uitvoerige gedachtewisseling via e-mail aan, die ik CC heb kunnen volgen. NvA kwam in de loop van de tijd met meer aanwijzingen, onder andere die van de oceaanwater temperatuur. Aanvankelijk werd de significantie van deze waarnemingen ook betwijfeld. Het deed NvA verzuchten, 'hoe is het toch mogelijk dat men a priori waarnemingen in twijfel trekt als deze met een theorie (SGHT) niet kloppen. Je zou het omgekeerde verwachten, als een theorie niet met de waarnemingen klopt, dan moet er iets mis zijn met de theorie.'

Vervolgens gaf NvA een uitleg hoe de temperatuurschommelingen over de laatste decennia samen vielen met de Pacific Decadel Oscillations (PDO).

Kennelijk kan GJvO nu niet meer om de significantie van de waarnemingen heen en herhaalt in feite de argumenten van NvA . Met één verschil, dat nog steeds niet wordt overwogen dat de SGHT (standaard greenhouse theorie) aan herziening toe is. Niet erg netjes om NvA niet te noemen, omdat zijn conclusie niet met die van GJvO overeen komt. Ik lees in het stuk van GJvO een tamelijk krampachtige poging om de SGHT kost wat kost overeind te houden. Hoe lang zal men dit nog volhouden? Deze speurtocht naar iets dat verdwenen zou zijn, wat er niet was. Klinkt niet erg logisch, immers als er geen opwarming was, kan de warmte ook moeilijk verdwenen zijn.

Nu is de SGHT niet volstrekt onlogisch. Ze is gebaseerd op veronderstellingen over de uitwerking van wetten die stralingsverschijnselen beschrijven die men in modellen inbouwt, om vervolgens daarmee de werking van het meer gecompliceerde klimaatsysteem te verklaren. De modellen kloppen echter niet met de werkelijkheid. En dit is niet de eerste keer dat zulks wordt geconstateerd. De klimaatmodellen voorspelden een hot-spot halfweg in de tropische troposfeer die er niet bleek te zijn. En voorts is er vooralsnog geen aanwijzing in de natuur die de SGHT zouden bevestigen.

De SGHT is kennelijk tot een ‘geloof’ verheven dat men niet wenst los te laten. Dat is niet direct bevorderlijk voor het voortschrijden van de wetenschap. Twee citaten tenslotte ter lering ende vermaeck.

Shakespeare (Hamlet 1,5):

There are more things in heaven and earth, Horatio, than are dreamt of in your philosophy.

De oorspronkelijke wapenspreuk van de Britse Royal Society uit de tijd dat de wetenschapsbeoefening uit de middeleeuwse indoctrinatie begon op te krabbelen:

Nullis adictus jurare in verba magistri. (In het Engels: I am not bound to swear allegiance to the word of any master.)

Men wenst kennelijk dat we de ‘meesters’ in De Bilt onvoorwaardelijk blijven geloven. Is daar wat betreft wetenschappelijke prestaties enige grond voor? Ik twijfel niet aan de kwaliteit van het merendeel van het wetenschappelijk onderzoek van het KNMI. Echter maar heel weinig heeft betrekking op het doorgronden van de stralingsprocessen in de atmosfeer. Wat dat betreft herhalen de lokale ‘pastoors’ vrijwel uitsluitend wat de IPCC-‘kardinalen’ verkondigen. Terug naar de Middeleeuwse opvattingen dus, waarin slechts één ‘kerk’ gediend mocht worden.

Aldus Arthur Rörsch.

Voor de opvattingen van Noor van Andel zie hier.