Al
twintig jaar wordt gediscussieerd over een alternatief pensioenstelsel, ondanks
dat het huidige stelsel internationaal hoge ogen gooit. Eindelijk is het zo
ver, of toch niet? NSC en BBB willen nu dat deelnemers inspraak krijgen…na 20
jaar! Het is hun geld en er is ze nooit iets gevraagd. Wat is er aan de
hand? In
het huidige stelsel is het Financieel Toetsingskader (FTK) van toepassing.
Daarin staat dat de verplichtingen van
pensioenfondsen worden berekend op
marktwaarde,
per kwartaal. De (verkeerde) gedachte erachter is dat de bezittingen van
pensioenfondsen op marktwaarde worden gewaardeerd, en ook de verplichtingen om
er zeker van te zijn dat de verplichtingen worden gedekt door de bezittingen.
We noemen dat waardering op liquidatiebasis. Er moet steeds ieder moment
voldoende geld aanwezig zijn alsof het fonds geliquideerd wordt, onzin
natuurlijk, de fondsen liquideren niet en zijn lange termijn beleggers.
De
bezittingen zijn beleggingen én ingelegde pensioenpremies. Daalt de rente, dan
neemt de waarde van de verplichtingen sneller toe dan de waarde van de
bezittingen. Vaak wordt dan aan werkgevers gevraagd om premie bij te storten
zodat de waarde van de bezittingen weer stijgt. Nu is het inmiddels zo dat
gemiddeld de pensioenpremie 30% bedraagt van het salaris, en het einde is niet
in zicht. Beleggingen doen het extreem goed op de beurs, maar slecht bij met
name de grootste pensioenfondsen, ABP en PGGM, dus premie gaat omhoog. Dat was
de reden om over te gaan naar een stelsel waarbij de mismatch tussen de waarde
van de bezittingen en de waarde van de verplichtingen voor rekening komt van de
deelnemers en de gepensioneerden. Werkgevers hoeven dan geen premie meer bij te
storten. Deelnemers krijgen in het nieuwe stelsel de beleggingsrisico’s direct
vol om de oren, tegen hoge kosten van de fondsen.
De
denkfout is dat een pensioenfonds wordt gezien als een beleggingsfonds dat per
kwartaal de marktwaarde rapporteert. Het marktwaarde denken moet eruit. Dat
kan, en dat heeft een actuaris de afgelopen jaren uitgewerkt in een concept dat
Koopkrachtig Solidair
Pensioen heet. Maar NSC wil het eigen plan doorzetten, en
dat is dat mensen moeten instemmen met de overgang naar het nieuwe
pensioenstelsel. Als ze niet instemmen, blijven ze dus in het marktwaarde
denken van het FTK met werkgevers die telkens premie moeten bijstorten en
ondanks dat nog steeds jarenlange achterblijvende indexatie. Zeer slecht plan
van NSC want het komt neer op de kogel of de strop: of een niet koopkrachtig
pensioen in het nieuwe stelsel, of blijven in onhoudbaar huidig stelsel.
De
oplossing is afscheid nemen van het Amerikaanse marktwaardedenken qua
verplichtingen en teruggaan naar de vaste rekenrente. Dat werkte prima. Dit is
al vele malen voorgesteld maar men wil er niet aan. Het is waanzin om het hele
stelsel overhoop te gooien naar een slechter alternatief, enkel omdat het FTK
niet goed is. Het FTK moet eruit. Het alternatief is naar een omslagstelsel
gaan of de 1,5 biljoen uitkeren en laat het individueel beleggen via banken en
verzekeraars. Dan zijn we af van de hele ellende van fondsen tegen hoge
kosten.
Frits Bosch, econoom en socioloog, auteur van Links Verdriet.